Integrating direct employee voice within the framework of worker representation: The role of an Italian trade union in organising disintermediation

Abstract

<jats:p> Facing the spread of management-led direct employee voice, trade unions are stuck with a theoretical and practical dilemma: organising against the disintermediation threats or accepting the risk of marginalisation and partnering with management to at least secure mutual gains. This article casts light on organising disintermediation as a chance for trade unions to overcome the ‘ organising against vs surrendering to disintermediation’ trade-off, by taking the lead in the promotion, regulation and implementation of direct employee voice. The analysis of FIM-CISL Brescia shows that far from exclusively being a link to organisational performance and a challenge to union intermediation, direct employee voice may become a trade union goal, being the expression of employee self-determination and human dignity. Pursuing this goal translates into a multifaceted change for the trade union, regarding both its internal ( organising) and external ( partnership) dimension. </jats:p>

¿Reducir la exposición a riesgos psicosociales aplicando prácticas de participación directa?

“…En los casos estudiados, la lógica democrática y solidaria ha sido posible porque las y los representantes de los trabajadores y trabajadoras han actuado para moldear las prácticas empresariales de gestión laboral, a fin de transformar la organización del trabajo para conseguir que fuera más saludable, recuperando parcialmente el control del proceso de trabajo (Pulignano et al, 2020;Armaroli, 2020;Pohler y Luchak, 2014;Knudsen et al, 2011). Los términos negociados y el seguimiento de su aplicación en el día a día establecieron un contexto en el que los posibles efectos negativos ya conocidos de la implementación de prácticas de participación directa consultiva se impidieron.…”

Exclusion and inaction: Academic precariat experiences of union representation in Aotearoa New Zealand

“…To date, there has been little research connecting principles of social justice unionism to employment relations theory, with the latter positing that unions are the primary avenue through which employee voice is articulated and participation is facilitated in the workplace (see Armaroli, 2022;Dundon et al, 2004;Johnstone & Ackers, 2015;Pepple & Olowookere, 2021). The association between trade unions and employee voice and participation dates back to the late 19 th century (Armaroli, 2022), and has now become so normalised that "employee voice is a synonym for trade union representation" (Johnstone & Ackers, 2015, p. 2). Today, having a voice in organisations through a union, with an accompanying participation in decision-making is becoming widely recognised as a democratic right that all workers should enjoy (Johnstone & Ackers, 2015;Greene, 2015).…”

Sociale dialoog bij technologische innovatie in België

“…Fundamentele vernieuwing op dit punt blijft vooralsnog uit. Dit contrasteert scherp met de vakbondsinitiatieven om greep te krijgen op de governance van technologie in andere Europese landen (Armaroli, 2020;Bosch & Schmitz-Kießler, 2020;Haipeter, 2020). Het is hoopgevend dat vakbonden de reactieve houding tegenover TI achter zich lijken te laten, maar een proactieve houding botst op het gebrek aan concrete instrumenten en structuren om daadwerkelijk invloed uit te oefenen op TIwat op zich een oud zeer is (Cressey, 1992;Deery, 1992).…”

“…Na een initiële fase van technologisch optimisme, klinkt de vraag naar governance van TI steeds luider (Bailey & Barley, 2020;Pulignano, 2019;Van Est, 2019). Sociale dialoog op verschillende niveaus zou een sturende rol in de governance van TI kunnen spelen (Armaroli, 2020;Haipeter, 2020). De Sociaal Economische Raad van Vlaanderen (SERV) formuleerde een advies waarbij betrokkenheid en participatie van werknemers […] als kritische succesfactoren bestempeld worden voor de transitie naar Industrie 4.0 (SERV, 2019).…”