İnternal matriks ile birlikte kullanılan MTA’nın ortograd ve retrograd uygulanmasının farklı apikal açıklığa sahip dişler üzerindeki güçlendirme etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

[Abstract in English is at the end of the manuscript] GİRİŞDişlerin kırılmaya karşı direncini belirleyen en önemli faktörlerin başında dentin kalınlığı gelmektedir. Diş dokularındaki kayıp, dentinin oklüzal veya travmatik kuvvetler karşısındaki elastikiyetini ve direncini etkileyerek dişin kırılma direncini azaltır.1 Açık apeks, kök gelişimini tamamlamamış daimi bir dişte enfeksiyon ya da travmaya bağlı olarak; gelişimini tamamlamış daimi bir dişte ise enfeksiyon sonucunda apikal sement ve dentinin rezorbe olması ile oluşabilmektedir. Apeksifikasyon, açık olan apeksin sert doku engeli ile tamirini hedef alan bir tedavi yöntemidir. Bu işlem, kanalların biyomekanik temizliğini takiben apikal engel oluşmasını ve apikal iyileşmeyi uyarmak veya yardımcı olmak için kanal içi ilaç kullanılmasını gerektirir. Kanal içi ilaç olarak bugüne kadar en sık kalsiyum hidroksit [Ca(OH) 2 ] kullanılmış ve yapılan çalışmalarda oldukça başarılı bulunmuştur. 3,4 Kalsiyum hidroksit ile apeksifikasyon tekniğinin klinik başarısına rağmen, tedavi süresinin değişkenliği, randevu ve alınan radyografi sayısının çokluğu, hasta takibinin güç olması, ertelenen tedaviler ve uzun süre Özgün araştırma makalesiİnternal matriks ile birlikte kullanılan MTA'nın ortograd ve retrograd uygulanmasının farklı apikal açıklığa sahip dişler üzerindeki güçlendirme etkisinin değerlendirilmesi