Jón Gnarr: Grínarinn sem varð leiðtogi

Abstract

ÚtdrátturVið upphaf rannsókna og fraeðiskrifa um leiðtoga var munur á árangri leiðtoga jafnan útskýrður með vísan til eiginleika leiðtoganna sem einstaklinga. Eftir því sem rannsóknum á viðfangsefninu fleygði fram var farið að nota fleiri þaetti til að skýra árangur leiðtoga. Á síðustu áratugum hefur kastljósið beinst aftur að einstaklingunum sjálfum og eru kenningar eins og sönn leiðtogahaefni og þjónandi forysta daemi um það. Í þessari grein er fjallað um rannsókn á áhrifum af forystu Jóns Gnarrs sem borgarstjóra Reykjavíkurborgar á tímabilinu frá 2010-2014. Kynntar eru niðurstöður rannsóknar sem gerð var meðal sviðsstjóra Reykjavíkurborgar samstarfsfólks úr stjórnmálum og við Jón sjálfan. Tekin voru sjö opin ítarviðöl og þau greind með eigindlegri aðferðafraeði. Tilgáta rannsóknarinnar er að óvenjulegar aðstaeður hafi skapað jarðveginn fyrir kjöri Besta flokksins. Samkvaemt niðurstöðum eru vísbendingar um að í borgarstjóratíð Jóns Gnarr megi sjá hliðstaeður við kenningar um sanna leiðtogahaefni. Lífssaga hans, innsaei og reynsla virðist hafa nýst til að breyta samskiptum sem urðu til þess að valdefla samstarfsfólk hans með trausti og vaentumþykju. Leiða má líkur að því að öðruvísi samskipti hafi veitt fylgjendum orku til athafna á nýjan máta. Framlag rannsóknarinnar felst í að styrkja rannsóknir á sviði sannrar leiðtoga-faerni. Sérstaklega þar sem óvenjulegar aðstaeður knýja fram þörf fyrir öðruvísi forystu.Efnisorð: Umhverfi og aðstaeður leiðtoga; sönn leiðtogafaerni; valdefling; sjálfsþroski; innsaei.