Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği: Türkçe Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlanması ve geçerlik ve güvenirliğinin test edilmesidir. Araştırma, yaşları 18-56 arasında değişen, 252 kadın ve 198 erkek olmak üzere 450 yetişkin üzerinde yapılmıştır (M= 31.61, SD= 4.79). Bu bağlamda, ilk olarak ölçeğin dilsel eşdeğerliliğine bakıldı. Uzmanlardan alınan görüşler sonucunda ölçeğin dilsel eşdeğerliğe sahip olduğu değerlendirilmiştir. Sonrasında alan uzmanlarından ölçeğin kapsam geçerliliğine ilişkin görüş alındı. Değerlendirmeye katılan alan uzmanlarının çoğunluğu, ölçeğin kapsam geçerliliğinin yeterli düzeyde olduğu görüşünü dile getirdiler. Ölçeğin yapı geçerliliği, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile yapıldı. Ölçeğin Açımlayıcı faktör analizinde, ölçeğin tek faktörlü, Cronbach alfa katsayısının .78 olduğu ve toplam varyansın %45,22'sini açıkladığı ortaya çıkmıştır. AFA'dan elde edilen sonuçlar, ölçeğin uyum iyiliği değerlerinin büyük kısmının iyi uyum değerlerine sahip olduğu ve orjinalinde olduğu gibi tek faktörlü olarak doğrulandığı saptanmıştır. Sonuç olarak, elde edilen bulgulara göre, Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği'nin Türkçe formunun tek boyutlu ve geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir. Literatürde olumlu çocukluk yaşantılarıyla ilgili sınırlı sayıda ölçeğin bulunmasından dolayı, Türkçe uyarlaması yapılan bu ölçeğin alana katkı sağlayacağı ve önemli bir boşluğu dolduracağı değerlendirilmektedir. Olumlu çocukluk yaşantılarının etkisine yönelik yetişkinlik dönemindeki farklı yaş gruplarında çalışmaların (depresyon, stres, psikolojik iyi oluş, anlamlı yaşam vb.) yapılması yerinde olacağı düşünülmektedir. Araştırmanın sonuçları, ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır.

Sağlik Çalişanlarinin Olumlu Çocukluk Yaşantilari İle Akilli Telefon Bağimliliği Arasindaki̇ İli̇şki̇ni̇n İncelenmesi̇

“…Bundan dolayı insanların yaşam boyu gelişiminde çocukluk dönemi yaşantılarının niteliği öne çıkan konuların başında yer almaktadır. Bunun için literatürde birçok kuramcı, çocukluk dönemi yaşantılarını merkeze almıştır (Cervone ve Pervin, 2018;Çelik, Kay ve İnci, 2019;Çiçek, 2020;Çiçek ve Çeri, 2021;Kay ve Sağlam, 2021). Olumlu çocukluk yaşantıları, bireylerin kendilerini güvende hissettikleri bir ortamda büyümesi, sosyal ilişkilere dâhil olma fırsatlarına sahip olması, ebeveynleriyle olumlu bir etkileşim içerisinde büyümesi ve duygusal yeterlilikleri öğrenmesi sürecidir.…”

“…Olumlu çocukluk yaşantıları, bireylerin kendilerini güvende hissettikleri bir ortamda büyümesi, sosyal ilişkilere dâhil olma fırsatlarına sahip olması, ebeveynleriyle olumlu bir etkileşim içerisinde büyümesi ve duygusal yeterlilikleri öğrenmesi sürecidir. Ayrıca çocuk-ebeveyn arasında kaliteli, verimli ve şeffaf bir ilişkinin olması anlamına da gelmektedir (Çiçek ve Çeri, 2021;Masoom Ali, Yildirim, Abdul Hussain ve Vostanis, 2020).…”

Investigation of school principals' perceptions on self- leadership and positive childhood experiences

“…stated that positive or negative experiences in childhood lead to the development of many realistic or unrealistic beliefs and thoughts about individuals, their environment, and their future, and also this significantly affects the mental health of individuals in their later life. Positive childhood experiences enable individuals to be psychologically strong in the future and create a positive perception of their own selves (Çiçek and Çeri, 2021;Bingöl, 2018). Negative childhood experiences can be listed under ten headings as emotional abuse, physical abuse, sexual abuse, physical neglect, emotional neglect, parental separation or divorce, violence in the family, substance abuse in family members, mental health diseases in family members, imprisonment of one of the household members (Baltaş, 2022;Felitti, Anda, Nordenberg, Williamson, Spitz, Edwards, Koss and Marks, 1998;Pekdoğan, 2017;Büyükcebeci, 2019).…”

“…Negative childhood experiences can be listed under ten headings as emotional abuse, physical abuse, sexual abuse, physical neglect, emotional neglect, parental separation or divorce, violence in the family, substance abuse in family members, mental health diseases in family members, imprisonment of one of the household members (Baltaş, 2022;Felitti, Anda, Nordenberg, Williamson, Spitz, Edwards, Koss and Marks, 1998;Pekdoğan, 2017;Büyükcebeci, 2019). Not experiencing negative experiences does not mean having a good childhood, and positive experiences should be experienced enough for a healthy childhood (Doğan and Yavuz, 2020;Çiçek and Çeri, 2021). Almeida, Guarda, and Cunha (2021) stated that the absence of positive childhood experiences or the lack of adequate experience harms the individual more than the presence of trauma throughout life.…”