Personality Traits, Agentic and Communal Orientation, and Burnout in Remote Learning of Students in Different Years

Abstract

Pandemia koronawirusa wymusiła natychmiastową modyfikację formy edukacji na zdalną. Grupą istotnie dotkniętą tą zmianą są studenci. Celem niniejszego opracowania jest zbadanie poziomu wypalenia akademickiego podczas edukacji zdalnej w dobie pandemii, przy uwzględnieniu różnic osobowościowych (cechy według modelu Wielkiej Piątki: sumienność, neurotyczność; orientacja wspólnotowa) jako predyktorów. Zbadano również różnicę poziomu wypalenia pomiędzy osobami studiującymi od początku zdalnie a studentami uczęszczającymi przedtem na zajęcia stacjonarne. W badaniu wykorzystano ankietę własną oraz trzy kwestionariusze: polską adaptację Ten Item Personality Inventory (TIPI-PL) Sorokowskiej, Słowińskiej, Zbieg i Sorokowskiego do pomiaru cech Wielkiej Piątki, Skalę do pomiaru orientacji sprawczej i wspólnotowej Wojciszke i Szlendak oraz polską adaptację Oldenburg Burnout Inventory (OLBI) Chirkowskiej-Smolak do pomiaru wypalenia. W badaniu udział wzięło 587 studentów w wieku 18-48 lat. Postawiono hipotezę ogólną, że wspomniane różnice indywidualne będą predyktorami poziomu wypalenia. Wyniki potwierdziły, że wysoki poziom neurotyczności i orientacji wspólnotowej przewidują wyższy poziom jednego z czynników wypalenia -wyczerpania, natomiast wyższa sumienność przewiduje niższy poziom wypalenia w zakresie obu jego czynników (wyczerpanie i brak zaangażowania). Wyniki wykazały również, że osoby, które studiowały wcześniej stacjonarnie, miały wyższy poziom wypalenia od osób studiujących zdalnie od początku, jednak różnica ta jest niewielka.