Phytoremediation mechanisms for polycyclic aromatic hydrocarbons removing from contaminated soils

Abstract

Fitoremedijacija policikličnih aromatičnih ugljovodonika (PAHs) iz zemljišta podrazumeva njihovu degradaciju u manje toksična, ili potpuno netoksična jedinjenja, kao i ograničavanje njihovog daljeg kretanja sekvestracijom i akumulacijom u vakuole. Lipofilna jedinjenja kao što su PAH-ovi se snažno vezuju na epidermis korenskog tkiva i retko translociraju kroz biljku. Ne postoje literaturni podaci da PAH-ovi mogu biti potpuno mineralizovani biljkama. Ne postoji ni dovoljno podataka koji govore da se PAH-ovi u biljkama akumuliraju u značajnom stepenu, ali zato postoji puno dokaza o sposobnosti različitih biljnih vrsta (najčešće trave i leguminoze), da degradiraju i uništavaju ove opasne kontaminante. Primarni mehanizam koji upravlja razgradnjom PAH-ova jeste rizosferna mikrobna degradacija, gde mikrobi koriste ove molekule kao ugljenične supstrate za svoj rast, što sve u konačnom dovodi do degradacije, ili potpune mineralizacie kontaminanata. Proces je uobičajeno poboljšan ekskrecijom ekskudata korenja (šećeri, alkoholi, kiseline, enzimi) i ugradnjom organskog ugljenika u zemljište, te pravilan odabir biljne vrste predstavlja ključnu odluku u dizajniranju postupka fitoremedijacije PAHova. Ove činjenice favorizuju rizoremedijaciju kao najbolje rešenje za mesta kontaminirana PAH-ovima.