Posterior omuz instabilitesi

Abstract

Atravmatik veya tekrarlayan mikrotravmalara bağlı olarak kazanılmış tekrarlayan posterior subluksasyonlar travmatik posterior çıkıklara göre çok daha sıktır. Bu instabilite şekilleri dikkatlice değerlendirilerek; tek yöne, iki yöne veya çok yöne olarak sınıflandırılmalı ve çıkığın yönü ile semptomatik subluksasyonlar ayrılma-lıdır. [2] Posterior instabilite ile sonuçlanan tekrarlayan aşırı kullanım ve mikrotravma hasarı; baş üstü sporlarda ve ağırlık kaldırma gibi posterior kapsüle tekrarlayan travmalar sonucu ortaya çıkmaktadır. Tekrarlayan posterior subluksasyon tanısı konulan bir grup hastada semptomların başlangıcı hiçbir aktivite veya travmaya bağlanamaz. Bu gibi hastaların çoğunda genel ligamentöz laksite vardır. Glenohumeral instabilite cerrahisinde başarılı olabilmek için, instabilitenin cerrahi ile P osterior omuz çıkıkları ve omuzun tekrarlayan posterior instabilitesi tüm omuz çıkıkları içinde sadece %2-4 oranında görülmektedir. Anterior omuz instabilitesiyle kıyaslanınca oldukça nadirdir. Hastalar tekrarlayan posterior subluksasyon ve akut dislokasyon şikâyetleri ile başvurabilirler. Bununla beraber tekrarlayan posterior subluksasyon en sık görü-len posterior instabilite şeklidir. Tanıda hastanın instabilite anamnezi, fizik muayene sırasında şikâyetlerin oluşturulması ve görüntüleme yöntemleri önem kazanmaktadır. Posterior çıkık, omuzun ön kısmına direkt darbe veya omuzun fleksiyon pozisyonunda ekstremite üzerine düşme sonucu da olabilirken, epileptik atak, elektrik şoku ve intoksikasyon gibi bilinç kaybına neden olan durumlarda da olabilir. [1]