Prenatal Hydronephrosis: Postnatal Evaluation and Management

Abstract

Congenital hydronephrosis is one of the most common anomalies identified on antenatal ultrasound. The underlying etiology of congenital hydronephrosis is multifold, ranging from transient hydronephrosis in utero to clinically significant congenital anomalies of the kidney and urinary tract. While traditional management of hydronephrosis was aimed at relieving symptoms, the advent of routine prenatal ultrasound has led to a shift in the goal of treatment to prevention of renal injury in the asymptomatic patient. However, despite this focus on renal preservation, the diagnostic criteria for identification of children "at risk" for renal damage that can be alleviated by surgical treatment remain a subject of debate. Both antenatal and postnatal imaging studies have been evaluated as indicators for potential reversible renal damage and have been used as potential indicators of the need for surgical intervention. The aim of this review is to discuss the current literature regarding the role of postnatal clinical and radiographic evaluation to identify children who may benefit from early surgical intervention.

Učestalost hidronefroze kod djece i adolescenata hospitalizovanih na Klinici za dječje bolesti Banja Luka

“…Hidronefoza može da se manifestuje simptomima urinarne infekcije, lumbalne ili abdominalne kolike, slabijim napredovanjem djeteta, kod nekih pacijenata mogu da se jave palpabilne abdominalne mase ili hematurija. Kao prvu kliničku manifestaciju, 37,9% naših ispitanika imalo je IUT po tipu Pyelonephritis acuta u prve dvije godine života, što odstupa od podataka nađenih u literaturi [13][14][15]. Po pravilu, pri opstrukciji gornjih dijelova urotrakta infekcija se javlja u prvim mjesecima života, dok se kod djece sa opstruktivnim manama donjeg urotrakta infekcija može javiti u kasnijem životnom dobu.…”

The rapeutic approach to children with antenatal hydronephrosis and long-term follow up of severe obstructive hydronephrosis

“…Doğum öncesi US'da tıkanıklık riski en sıklıkla böbrek pelvisinin ön arka çapı (PÖAÇ) ölçümü ile belirlenir (1,8) . Böbrek PÖAÇ ölçümü gebelik yaşı, mesanenin doluluğu ve annenin hidrasyon durumundan etkilenmekle birlikte, aynı uygulayıcı ve uygulayıcılar arasındaki farklılıkların küçük olduğu objektif bir parametredir (9) .…”

“…Doğum sonrası patoloji riski orta ve ağır ANH lu olgularda önemli olup, orta dereceli ANH'da %45, ağır ANH'da %80 üzerindedir (4) . Sonuç olarak, ortaağır ANH'lu bebeklerde rutin doğum sonrası görün-tüleme yapılmalıdır (1) . Hafif ANH'lu bebeklerin %10 kadarında HN doğum sonrası görüntülemede kötü-leşirken, %5 kadarında ise yüksek dereceli VUR ve ÜPBD gibi böbrek bozulması ile ilişkili patolojiler vardır (16) .…”

“…Hafif veya düzelmiş ANH olgularında klinik önemi olan ürolojik patoloji riski düşük olduğundan doğum sonrası izlemde US yeterlidir (1) . Bununla birlikte, alt idrar yolu tıkanıklığı düşünülen veya tıkanıklık olası-lığı yüksek olan ağır ANH'lu olgularda ilave görüntü-leme yapılması için haklı nedenler vardır.…”

“…The rapeutic approach to children with antenatal hydronephrosis and long-term follow up of severe obstructive hydronephrosis Antenatal hidronefroz (ANH), böbrek pelvisinin kalikslerde genişlemenin eşlik ettiği ya da etmediği genişlemedir ve gebeliklerin %1'inde saptanır (1) . Hidronefroz (HN) erkeklerde kızlardan yaklaşık iki kat daha fazla görülür ve olguların %20-40'ında iki taraflıdır.…”