RCEP as an Example of a New Trend in Regionalism

Abstract

Streszczenie: W artykule podjęto problem nowego trendu w regionalizmie, jakim jest tworzenie między-regionalnych porozumień handlowych, zwłaszcza w regionie Azji-Pacyfiku. Jest to problem ważny, ponieważ region transpacyficzny odgrywa coraz istotniejszą rolę w gospodarce światowej. Jednym z negocjowanych ugrupowań jest Porozumienie RCEP 1 , które ma zintegrować w tym regionie gospodarki 16 krajów: 10 państw należących do ugrupowania ASEAN oraz Australię, Chiny, Indie, Japonię, Koreę Płd. i Nową Zelandię (6 państw). Badania przeprowadzono posługując się metodą opisową na podstawie analizy literatury przedmiotu oraz publikacji WTO, rządów uczestniczących krajów oraz dokumentów dotyczących negocjacji RCEP. Opracowanie jest przyczynkiem do dyskusji nad ekspansją regionalizmu. słowa kluczowe: RCEP, regionalizm, strefy wolnego handlu (FTAs), międzyregionalne porozumienia handlowe (C-RTA), WTO wprowadzenie Od wielu lat procesy międzynarodowej integracji ekonomicznej są dominującym elementem międzynarodowych stosunków ekonomicznych. Koresponduje to ze szczególnym zakresem i intensywnością proliferacji preferencyjnych (regionalnych) porozumień handlowych (preferential trade agreements, PTA; regional trade ageements, RTA), jaki ma miejsce od początku lat 90. XX wieku (trzecia fala regionalizmu) (Żołądkiewicz, 2012, s. 199-202), a zwłaszcza od powstania Światowej Organizacji Handlu (WTO) (Hoekman, Kostecki, 2011, s. 50). Do lutego 2016 roku notyfikowano 625 porozumień, z tej liczby 419 umów pozostaje w mocy. Spośród nich strefy wolnego handlu (FTA) stanowiły prawie 90%, a unie celne mniej niż 10% 2 . Liberalizacja oparta na handlu preferencyjnym (regionalizacja), będąca wyjątkiem od sformalizowanych zasad, norm, reguł i procedur WTO, staje się (współcześnie) jednym z głównych instrumentów liberalizacji handlu światowego. Sprzyja temu trwający impas wielostronnej liberalizacji w ramach negocjacji Rundy Dohijskiej (DDA) na forum WTO