Reasons for Loss of Cardiac Resynchronization Therapy Pacing

Abstract

This was a retrospective, cross-sectional analysis using the Medtronic Discovery Link database. 7 All patients with CRT pacing enabled that transmitted data before September 21, 2011, were screened for inclusion. The CRT devices with the latest pacing diagnostics (eg, Concerto, Concerto II, Consulta, Protecta, Protecta XT, and Syncra; Medtronic Inc, Minneapolis, MN) were included. Patients without an atrial lead were excluded. For each patient, data were collected through remote telemetry, with information directly transferred to the Medtronic CareLink network. The information was deidentified and entered in the Discovery Link database. The most recent data transmission that included at least 24 hours of monitoring was selected for analysis. Background-The efficacy of cardiac resynchronization therapy (CRT) is associated with the amount of CRT pacing delivered. The specific causes of CRT pacing loss and their relative frequencies remain poorly defined. Methods and Results-CRT patients who transmitted device data from 2006 to 2011 were screened for inclusion. Device diagnostics were analyzed using an automated algorithm to categorize CRT loss into 10 different causes. The algorithm was validated against manual adjudications using a portion of the entire cohort. There were 80 768 patients analyzed with a median time of 594 (interquartile range, 294-1003) days from implant to time of analysis. In this cohort, 40.7% of patients had <98% pacing, and 11.5% of patients had <90% pacing. For patients with <98% pacing, device diagnostics explained 55.8% of pacing loss: 30.6% atrial tachycardia/atrial fibrillation; 16.6% premature ventricular contractions; and 8.6% captured as episodes with at least 10 consecutive beats of CRT loss (ventricular sensing episodes). Inappropriately programmed sensed and paced atrioventricular (AV) intervals (SAV/PAV) accounted for 34.5% of all ventricular sensing episodes. As the severity of CRT loss increased, the contribution of atrial tachycardia/atrial fibrillation and SAV/PAV to the loss increased. Atrial tachycardia/atrial fibrillation accounted for >50% and premature ventricular contractions accounted for <10% of CRT loss in those with <90% CRT pacing. Conclusions-CRT pacing <98% was observed in 40.7% of patients. Among those with suboptimal pacing, atrial tachycardia/ atrial fibrillation was the most common reason for CRT pacing loss. Inappropriately programmed SAV/PAV intervals was the most common reason for episodes of sustained loss of CRT pacing. This information can help in defining more effective treatments to improve CRT delivery. (Circ Arrhythm Electrophysiol. 2012;5:884-888.)

2013 Esc Guidelines on Cardiac Pacing and Cardiac Resynchronization Therapy

“…Эти результаты были подтверждены у 36 935 пациентов [68], показав максимальное снижение уровня смертности при бивентрикулярной стимуля-ции, превышающей 98%. Кроме того, в крупном ана-лизе, включающем 80 768 пациентов [69], процент бивентрикулярной стимуляции более 98% был достигнут только в 59% случаев. Основными причи-нами потери максимального процента бивентрику-лярной стимуляции были: ненадлежащим образом запрограммированная -длительная АВ задержка (34% случаев), а также предсердная тахикардия/ мер-цательная аритмия (31% случаев) и желудочковая экстрасистолия (17% случаев).…”

“…Данные крупных регистров свидетельствуют о том, что высокий процент (≥99%) бивентрикуляр-ной стимуляции являлся предпосылкой успешности СРТ, а наличие ФП было самой частой причиной потери бивентрикулярной стимуляции (см. также раздел 3.2.2) [67][68][69]. Потеря ресинхронизации была связана с впервые возникшей ФП за время наблюде-ния [w151, w152].…”

2013 ESC Guidelines on Cardiac Pacing and Cardiac Resynchronization Therapy

“…Estos resultados se confirmaron en 36.935 pacientes 68 , entre los que se constató mayor reducción de la mortalidad en los pacientes con estimulación cardiaca biventricular ≥ 98% de todos los latidos ventriculares. Además, en un análisis transversal que incluyó a 80.768 pacientes 69 , se alcanzó una tasa de estimulación cardiaca biventricular > 98% en solo el 59% de los pacientes. Para pacientes con estimulación cardiaca biventricular < 98%, la causa más frecuente de pérdida de la estimulación cardiaca fue el largo retraso AV programado inapropiadamente (causa del 34% de los casos), seguido de taquicardia auricular (TA)/FA (el 31% de los casos) y complejos ventriculares prematuros (el 17% de los casos).…”

Wytyczne ESC dotyczące stymulacji serca i terapii resynchronizującej w 2013 roku

“…Wyniki te potwierdzono u 36 935 pacjentów [68], wykazując najwyższe zmniejszenia śmiertelności u pacjentów ze stymulacją dwukomorową przekraczającą 98% wszystkich zespołów komorowych. Ponadto w analizie przekrojowej obejmującej 80 768 pacjentów [69] odsetek stymulacji dwukomorowej 98% został osiągnięty tylko u 59% pacjentów. U pacjentów z odsetkiem stymulacji dwukomorowej < 98% najczęstszą przyczyną utraty stymulacji były niewłaściwie (zbyt długo) zaprogramowany AV delay (34% przypadków), a następnie częstoskurcz przedsionkowy/AF (31% przypadków) i przedwczesne komorowe pobudzenia (17% przypadków).…”