Rof á efri bogagöngum – sjúkratilfelli

Abstract

InngangurBogagöng innra eyrans eru þrjú talsins og mikilvaegur hluti jafnvaegiskerfis líkamans. Rof á efri bogagöngum (superior canal dehiscence) er sjaldgaef orsök heyrnardeyfu og svima.1,2 Fáir hafa greinst á Íslandi. Níu Ís-lendingar hafa farið í aðgerð í laekningatilgangi (apríl 2015). Fjórir fyrstu sjúklinganir sem þurftu aðgerð fóru til Baltimore í Bandaríkjunum. Hinir 5 fóru í aðgerð hér á landi og er hér lýst einu þeirra tilfella. Tilfellið28 ára hraust kona hafði fundið fyrir svima og hellu fyrir vinstra eyra um þriggja mánaða skeið. Sviminn lýsti sér sem sundl (dizziness). Sjónsviðið hreyfðist og virtist við nánari skoðun gera það í takt við hjartslátt-inn. Helst gerðist það þegar höfðinu var snúið langt yfir til annarrar hvorrar hliðarinnar. Einnig varð þessara sjónsviðsáhrifa vart við utanaðkomandi áreiti, svo sem titring. Viðkomandi leitaði til mismunandi laekna sem gerðu ýmsar rannsóknir án þess að greining fengist. Meðal annars var gerð segulómskoðun (magnetic resonance imaging) af höfði til að útiloka meinsemdir og kom sú rannsókn eðlilega út. Við frekari eftirgrennslan kom í ljós að einkennin voru töluvert meiri en sjúklingur-inn hafði í fyrstu látið uppi. Hluti þess var að hún hafði hreinlega ekki áttað sig á að ástandið vaeri svo óeðlilegt sem raun bar vitni. Til að mynda var ljóst að viðkomandi var með talsverða sjálfheyrn (autophony). Það lýsti sér þannig að sjúklingurinn heyrði stöðugt eigin hjartatóna og hreyfingar um hálsliði. Þá heyrðist einnig marrandi hljóð við allar augnhreyfingar. Það var orðið óbaerilegt fyrir sjúklinginn að tala þar sem eigin rödd glumdi í höfðinu.Rof á efri bogagöngum innra eyra (superior canal dehiscence) getur valdið sérstaeðri einkennamynd, það er heyrnardeyfu, svima og sjálfheyrn (autophonia). Haegt er að laekna sjúklinginn með skurðaðgerð. 28 ára hraust kona leitaði til ýmissa laekna um nokkurra mánaða skeið vegna hellu fyrir vinstra eyra, svima og sjálfheyrnar. Einkennin höfðu ágerst. Uppvinnsla leiddi í ljós rof á efri bogagöngum vinstra eyra. Fór sjúklingurinn í aðgerð og löguðust einkennin. Töf getur orðið á greiningunni enda um sjaldgaefan sjúkdóm að raeða. Mikilvaegt er að hafa rof á efri bogagöngum í huga þegar sjúklingar með þessi einkenni leita laeknis. ÁGRIPFór svo að sjúklingnum var beint til sérfraeðings á háls-, nef-og eyrnadeild Landspítala. Fór þar fram ítarleg uppvinnsla. Fólst skoðunin meðal annars í að viðkomandi laeknir setti tónkvísl á sköflungshnyðju (malleolus medialis) sjúklingsins sem heyrði þá greinilega hljóðið frá titrandi tónkvíslinni í vinstra eyra sínu. Heyrnarmaeling sýndi góða heyrn, sjá mynd 1. Því naest var gert Tullio-próf. Í því felst að athuga hvort sjúklingurinn fái augntif (nystagmus) við hávaðaáreiti. Reyndist það vera jákvaett í þessu tilfelli og komu fram baeði talsvert augntif og svimi við prófunina.Greiningin fékkst svo með háskerpu tölvusneið-myndum af klettbeinum (temporal bones) sem sýndu fram á eyðingu beins í efri bogagöngunum, sjá mynd 2. Sjúklingurinn fór í framhaldinu í skurðaðgerð þar sem þétt var með eigi...