Rura cano

Abstract

12 είδνπο γεληθφηεξα 40 . ε απηή ηελ αληίζεζε, ηελ νπνία ν Σ. εθκεηαιιεχεηαη δηαξθψο ζηηο ειεγείεο ηνπ, ν Van Nortwick αλεπξίζθεη κηα ζχλδεζε αλάκεζα ζηε βνπθνιηθή θαη ηελ εξσηηθή ειεγεία 41 . Η ηδέα φηη ε επηπρία ησλ αλζξψπσλ δελ έγθεηηαη ζηελ πνιπηέιεηα ηνπ ζχγρξνλνπ πνιηηηζκνχ αιιά ζε έλα είδνο δσήο βαζηζκέλν ζηελ νιηγάξθεηα, ηελ απηάξθεηα θαη ηελ απιφηεηα, πνπ απνηειεί θπξίαξρν ραξαθηεξηζηηθφ ηεο βνπθνιηθήο πνίεζεο, πηνζεηείηαη θαη απφ ηνλ Σ. 42 . Όια απηά ηα κνηίβα θαηά ηνλ έλα ή ηνλ άιιν ηξφπν αιιεινδηαπιέθνληαη ζηηο ειεγείεο ηνπ θαη νινθιεξψλνπλ ηελ εηθφλα ηεο vita iners. Η paupertas (κε ηελ έλλνηα ηεο πενίας θαη φρη ηεο egestas) ειεπζεξψλεη, ελψ νη divitiae ππνδνπιψλνπλ ηνλ άλζξσπν: απηφο είλαη έλαο δηάζεκνο θηινζνθηθφο ηφπνο ν νπνίνο εκθαλίδεηαη θαη ζηελ πνίεζε ηνπ Σ. 43 . Ο πνηεηήο θαηαξηέηαη ηελ πνιπηέιεηα, ηε λαπηηιία, ηνλ πφιεκν, φπσο αθξηβψο θάλνπλ θάπνηα θηινζνθηθά ζπγγξάκκαηα, αιιά απηφ ην εθθξάδεη ζην πεξηβάιινλ ηεο εξσηηθήο ειεγείαο.Σν κνηίβν ηεο απιφηεηαο, κεηαμχ άιισλ, ν ειεγεηαθφο ην πξνζιακβάλεη απφ ηελ Διιεληζηηθή πνίεζε. Αλ θαη ν Mauriz Schuster είλαη ν πξψηνο πνπ κειέηεζε εμαληιεηηθά ην λφεκα ηεο paupertas ζηνλ θφζκν ηνπ Σ., ν Francis Cairns θαη ε Olga Cirillo ην εμέηαζαλ ζην πιαίζην ηεο ειιεληζηηθήο ινγνηερληθήο θνπιηνχξαο 44 .Οη ηειεπηαίνη κειεηεηέο εηδηθφηεξα έδεημαλ πσο ην κνηίβν ηεο paupertas απνηεινχζε έλαλ τόπο ήδε απφ ηελ αιεμαλδξηλή επνρή θαζψο εκθαλίδεηαη ηφζν ζηνλ 3 ν Ίαμβο ηνπ Καιιηκάρνπ (ν τόπος ηνπ θησρνχ πνηεηή) φζν θαη ζην 16 ν Ειδύλλιο ηνπ Θεφθξηηνπ. Σν κνηίβν ηεο απιφηεηαο, ην νπνίν ζα αλαδπζεί θαη θαηά ηελ αλάιπζε ησλ ειεγεηψλ καο, θάλεη ηελ εκθάληζή ηνπ απφ ηελ πξψηε θηφιαο πξνγξακκαηηθή ειεγεία: me mea paupertas vita traducat inerti | dum meus adsiduo luceat igne focus (ζη. 5-6: "ζε κέλα ε έιιεηςε κέζσλ αο δίλεη κηα ήζπρε δσή, | αξθεί ε εζηία λα ιάκπεη κε θιφγα πνπ πνηέ δελ ζβήλεη"). Σν φλεηξν ηεο Αξθαδίαο έρεη αλαγγειζεί θαηάιιεια ζε απηή ηελ ειεγεία φπνπ ε ιηηή, "ρξπζή" δσή αληηπαξαηίζεηαη ζηε δσή ηνπ πινχζηνπ. Έηζη ν Σ. βπζίδεηαη ζηηο εδνλέο ηεο αγξνηηθήο δσήο, αηζζάλεηαη αγξφηεο κεηαμχ ησλ αγξνηψλ (1.1.24-38) θαη δειψλεη επηπρηζκέλνο δηάγνληαο κηα νιηγαξθή δσή κέζα ζην αγξφθηεκά ηνπ (1.1.25-6), ελψ ηεξεί ην νξζφ κέηξν κεηαμχ πινχηνπ 40 Elder (1962) 79 θ.ε. 41 Van Nortwick (1990) 121. 42 Ο Vischer (1965) 143 ζεκ. 5, νξζά ηνπνζεηεί ζην ίδην ελλνηνινγηθφ πεδίν πιάη ζηελ paupertas, ηελ abstinentia, ηελ continentia, ηε frugalitas, ην simplex cibus, ηνλ tenuis victus θαη ην parce vivere. 43 Ο Milanese (1995) έρεη επαξθψο ηνλίζεη ηνλ ξφιν ηεο γλσκνινγηθήο ινγνηερλίαο ζηελ εμέιημε απηνχ ηνπ ζέκαηνο.

Η Ζωή Και Το Έργο Της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου

“…6 Ό Ψυχάρης άλλωστε εκεί δημοσίεψε τήν προδρομική ανακοίνωση τοΰ Ταξιδιού του. 7 Έξαλλου, ή διαδικασία γύρω άπό τήν προκήρυξη δια γωνισμών γιά τή συλλογή γλωσσικού ύλικοΰ, 8 άλλα καί γιά τή συγγραφή διδακτικών βιβλίων 9 καί θεατρικών έ"ργων αργότερα, 10 Εφερνε τό κοινό δλο καί πιό κοντά στό χώρο της πεζογραφίας καί μίκραινε Ετσι τό χάσμα πού μεσολαβούσε.…”

Ο Νουμας Και Η Εποχη Του (1903-1931). Γλωσσικοι Και Ιδεολογικοι Αγωνες

“…Η δημοτική είχε γίνει αποδε κτή στην ποίηση, σε κάποιες χρονογραφικές στήλες των εφημερίδων και σ 1 117 Αργότερα τον Αύγουστο του 1907, οι δημοτικιστές της Πόλης έπεισαν τον Πάλλη να δίνει για το «Νουμά» τα μισά απ' όσα έδινε παλαιότερα και το ποσό αυτό σκέφτονταν να το διαθέσουν, για να πληρώνουν «μερικούς από τους καλούς γραφιάδες», ώστε να βελτιωθεί η ύλη του περιοδικού. 118 Οι παραπάνω μαρτυρίες του Πάλλη που ήρθαν πρόσφατα στη δη μοσιότητα αποκαλύπτουν τις πηγές των ενισχύσεων του «Νουμά» και συμπληρώνουν τις πληροφορίες που είχαμε ως τώρα για τα οικονομικά του περιοδικού. Πάντως την αποσιώπηση των αυξήσεων της συνδρομής του Πάλλη από τον Ταγκόπουλο μπορούμε να την εξηγήσουμε από την επιθυμία του τελευταίου να αποφύγει δημόσια συζήτηση για τα έσοδα του «Νουμά».…”

“…Σταθόπουλου, «Τα γλωσσικά παράξενα»117 , αναδημοσιευμένο από την «Ακρόπολι». Σχετικό με τα παραπάνω και με τη διαστροφή του γλωσσικού αι σθήματος, στην οποία οδηγεί η καθαρεύουσα, είναι και το δημοσίευμα του Πάλλη «Ο κ. Θεοτόκης»118 . Σ' αυτό ο Πάλλης εξαπολύει σφοδρή επίθεση εναντίον της καθαρεύουσας, γιατί εμφανίζει τους ανθρώπους ανόητους, αλλά και εναντίον όσων την υπερασπίζονται ή τη χρησιμο ποιούν.…”