The Past, Present and Future of Rose Productıon in Turkey's Agrıcultural Polıcy: A Field Study in Isparta

Abstract

Isparta gülü ya da yağ gülü olarak adlandırılan "rosa damascena", dünyada yetiştirilen gül türleri arasında ekonomik olarak en önemli gül türüdür. Bu tür gülden elde edilen gül yağı, kendine özgü keskin ve yoğun kokusu ile parfümeri, kozmetik, ilaç ve gıda endüstrisinde kullanılmaktadır (Baydar ve Kazaz, 2013: 144). Gül çiçeğinden, gülyağı ve gül konkreti 2 olmak üzere iki çeşit yağ, yan ürün olarak da gül suyu üretilmektedir (Tarım Ürünleri Piyasaları, 2020). Yetiştirilen gül çiçeğinin, daha geniş anlatımla üretime dönüştürülmesi şu şekilde olmaktadır: Yaş (taze) gül çiçekleri, suyla damıtılarak gül yağı ve yan ürün olarak gül suyu elde edilmektedir. Taze toplanmış ve bir süre gölgede bekletilerek dinlendirilmiş gül çiçeklerinin kimyasal çözeltilerle 3 işlenmesi ile konkret, konkretin de etil alkol ile işlenmesiyle absolüt elde edilmektedir (Baydar vd., 2019: 1). Isparta'da genel olarak gül üreticileri, yetiştirdikleri gül çiçeğini ya fabrikalara satmakta ya da geleneksel yöntemlerle gülyağı ve gül suyu üretiminde kullanmaktadırlar.1 Dr.,Emekli Dr. Öğr. Üyesi 2 Gülyağı ince, gül konkreti ise katı gülyağıdır.3 Makaleyi teknik terimlerden arındırmak maksadıyla n-hekzan ekstraksiyonu, gül çiçeklerinin kimyasal çözeltilerle işlenmesi olarak ifade edilmiştir.