What is Good Psychotherapy?

Abstract

WHAT IS GOOD PSYCHOTHERAPY?RUSSELL WALSH is the chairperson of the Psychology Department at Duquesne University. His research interests include qualitative research methods and the role of values in psychotherapy and research. He is also a practicing psychotherapist, a practicing husband, and a practicing father. SummaryThis article addresses philosophical and methodological issues with regard to the question, "What is good psychotherapy?" Applying the ideas of Richard Bernstein, Hans-Georg Gadamer, Ludwig Wittgenstein, and other philosophers to the problem of discerning good psychotherapy, the author explores the conflict between foundationalism and the dynamic, interpersonal, and value-laden character of psychotherapy. The distinction between scientific knowledge, technical knowledge, and practical knowledge is also introduced, and implications with respect to the empirically validated treatment and manualized psychotherapy movements are discussed. An alternative is offered to the "good psychotherapy" question as currently posed, and examples of qualitative research exploring the meaning of "good therapy" as understood by specific therapists and clients are provided.

Graduate training in psychotherapy: The importance of ongoing clinical activity for the training faculty

“…Today, the scientific basis underlying psychotherapy relies heavily on quantitative findings from empirical studies (Walsh, ). Unfortunately, many research studies are conducted under artificial conditions and overly controlled circumstances that are of minimal help in actual clinical practice (Smedslund, ,).…”

“…In the Nicomachean Ethics (Book VI, Chapters VII–XI) (Aristotle, ), Aristotle proposed several types of knowledge that seem relevant to training in psychotherapy. According to Aristotle, the intellectual virtues can be divided into scientific knowledge ( episteme ), technical skills ( techne ) and practical wisdom ( phronesis ) (Billsberry & Birnik, ; Walsh, ). Each of these forms of knowledge align with the development of expertise in psychotherapy.…”

Η Σχέση Θεραπευτικών Παρεμβάσεων Και Σημαντικών Ενδοσυνεδριακών Φαινομένων Στη Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεία

“…Τα σημαντικότερα καθήκοντα είναι η μείωση της συχνότητας των συνεδριών, η βοήθεια προς την οικογένεια, ώστε να κατανοήσει τη διαδικασία αλλαγής, η διευκόλυνση της ανάπτυξης σχεδίων αντιμετώπισης υποτροπών και τέλος ο χαρακτηρισμός του αποχωρισμού από τη θεραπεία ως η ολοκλήρωση ενός επεισοδίου σε μια διαρκή σχέση και όχι ως το τέλος μιας σχέσης (Carr, 2000). (Campbell, Draper, & Crutchley, 1991Russell, 2004.Όπως αναφέρει ο G. Cechin (Boscolo et al, 1987), οι οικογένειες προσέρχονται στη θεραπεία με μία εξήγηση για την κατάστασή τους ή τη ζωή τους και οι θεραπευτές οφείλουν να τους προσφέρουν περισσότερες εξηγήσεις και διαφορετικές σε διαφορετικές χρονικές φάσεις της εξέλιξης τους κατά τη διάρκεια της θεραπείας (Boscolo et al, 1987). (Campbell et al, 1991;Russell, 2004).…”

“…(Campbell, Draper, & Crutchley, 1991Russell, 2004.Όπως αναφέρει ο G. Cechin (Boscolo et al, 1987), οι οικογένειες προσέρχονται στη θεραπεία με μία εξήγηση για την κατάστασή τους ή τη ζωή τους και οι θεραπευτές οφείλουν να τους προσφέρουν περισσότερες εξηγήσεις και διαφορετικές σε διαφορετικές χρονικές φάσεις της εξέλιξης τους κατά τη διάρκεια της θεραπείας (Boscolo et al, 1987). (Campbell et al, 1991;Russell, 2004). Και αυτή η διαπίστωση θέτει το θέμα της ουδετερότητας του θεραπευτή.…”