Το ιχθυάλευρο παρέχει το μεγαλύτερο ποσοστό διατροφικής πρωτεΐνης για τα ψάρια στις υδατοκαλλιέργειες. Η εύρεση εναλλακτικών πηγών πρωτεΐνης έχει μελετηθεί εντατικά της τελευταίες δεκαετίες λόγω της μειωμένης διαθεσιμότητας και του υψηλού κόστους του ιχθυαλεύρου. Το σογιάλευρο αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και διαδεδομένες εναλλακτικές πηγές για τα σιτηρέσια των σαρκοφάγων ψαριών, καθώς έχει υψηλό ποσοστό πρωτεΐνης, υψηλή διαθεσιμότητα και ανταγωνιστική τιμή. Η διατροφική του αξία, παρόλα αυτά, επηρεάζεται αρνητικά από την παρουσία αντιδιατροφικών παραγόντων, αλλά και τα υψηλά επίπεδα άπεπτων υδατανθράκων, οι οποίοι μπορούν να έχουν αρνητικές επιδράσεις στην ανάπτυξη των ψαριών. Αυτά τα συστατικά έχει βρεθεί ότι επηρεάζουν τη δράση των ενζύμων, την πέψη και την αξιοποίηση των θρεπτικών συστατικών. Επιπλέον, επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα των ψαριών και συχνά σχετίζονται με μορφολογικές αλλαγές στο έντερο. Η εξάλειψη των αντιδιατροφικών παραγόντων με κατάλληλες διεργασίες, έχει βρεθεί, ότι μπορεί να βελτιώσει τη διαθεσιμότητα των θρεπτικών συστατικών του σογιάλευρου, και να ελαχιστοποιήσει τις αρνητικές επιδράσεις του.Ο κύριος στόχος της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη των επιδράσεων της χορήγησης διαφορετικών κατεργασμένων προϊόντων σογιάλευρου, αλλά και καθαρών αντιδιατροφικών παραγόντων στην επίδοση της τσιπούρας. Η προσθήκη εξωγενών ενζύμων στα σιτηρέσια εξετάστηκαν επίσης ως ένα μέσο βελτίωσης της διατροφικής αξίας του σογιάλευρου και κατά συνέπεια της ανάπτυξης και αξιοποίησης της τροφής από την τσιπούρα. Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη, τη δομή του εντέρου και του ήπατος, την ανοσολογική και οξειδωτική κατάσταση, αλλά και την πεπτικότητα των θρεπτικών συστατικών. Τα κύρια συμπεράσματα της μελέτης έδειξαν δυνατή υποκατάσταση από κατεργασμένα προϊόντα σογιαλεύρου μέχρι 40% στην τσιπούρα, με προϋπόθεση την ανάλογη προσθήκη αμινοξέων. Οι καθαροί αντιδιατροφικοί παράγοντες δεν επηρέασαν την ανάπτυξη όταν χορηγήθηκαν με βάση το ιχθυάλευρο, αλλά επηρέασαν την πεπτικότητα, τη μορφολογία του εντέρου και την οξειδωτική κατάσταση της τσιπούρας. Η προσθήκη εξωγενών ενζυματικών μιγμάτων στα σιτηρέσια έδειξε θετικά αποτελέσματα, ακόμα και με υψηλά επίπεδα υποκατάστασης του ιχθυαλεύρου από συμβατικό σογιάλευρο.