1980 SONRASI DİYANETİN BELLEĞİNDE KALANLAR: DİN EĞİTİMİ ve HİZMETLERİ BAĞLAMINDA BİR ANLATI ARAŞTIRMASI

Abstract

Türkiye’de 1980 yılı ve sonrası gerçekleşen darbenin ardından iş başına geçen yeni yönetimin pek çok alanda yeniden yapılandırmaya giriştiği bir dönemdir. Bu dönemde tüm diğer kurumlar ve kurumsal uygulamalar gibi din eğitimi ve hizmeti veren kurumlar ile uygulamalar da yapılanma içerisine girmiştir. Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) anayasal bir kurum olarak yeniden tanımlanarak kurumsallaşmasında önemli adımlar atılmış, din eğitimi ve hizmetlerinin laiklik ilkesince gerçekleştirilmesi öngörülmüş, okullarda din ve ahlak öğretimi anayasayla zorunlu hale getirilmiş ve Din Eğitimi bir bilim alanı olarak modern üniversite sistemi içerisinde tanımlanmıştır. Tüm bu gelişmeler eğitim tarihi çalışmalarında bu döneme ayrıca önem atfedilmesine ve ilgili gelişmelerin arka planlarını anlama çabalarına neden olmuştur. Bu çalışma da bir anlatı çalışması olarak dönemin yaygın din eğitimi ve hizmetleri gelişmelerinin odağında, karar verme ya da uygulayıcı konumunda bulunanların hatıratlarından yola çıkarak 1980 ve sonrası gelişmelerini anlamaya odaklanmıştır. Çalışmada, dönemin DİB yönetim kadrosunda bulunanların hatıratlarından darbenin kuruma ve hizmetlere etkileri, kurumsallaşma süreci, din istismarı tartışmalarının eğitsel boyutları, din eğitimine ve hizmetlerine siyasi müdahale girişimleri, yaygın din eğitiminin yasal dayanak çalışmaları ve kurumsallaşmanın bilimsellikle desteklenmesi konularındaki tartışma ve gelişmelerin arka planları incelenmiştir.