“…Την τελευταία εικοσαετία σημειώθηκε πληθώρα ερευνητικών εργασιών για τη θετική συνεισφορά της και στα δυο πρώτα επίπεδα της εκπαίδευσης (Κ-12 εκπαίδευση για Η.Π.Α.) , με τους στόχους την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του 21ου αιώνα, όπως η συνεργασία (Agatolio κ.ά., 2016a;Alimisis, 2013;Catlin & Blamires, 2010;Pina & Ciriza, 2016), η επίλυση προβλημάτων (Atmatzidou & Demetriadis, 2016;Catlin, 2016;Komis κ.ά., 2016), η δημιουργικότητα (Alimisis, 2013;Ospennikova κ.ά., 2015), η κριτική σκέψη και η υπολογιστική σκέψη (Atmatzidou & Demetriadis, 2016;I. Lee κ.ά., 2011), τη μάθηση του προγραμματισμού και τη χρήση απτών μεθόδων προγραμματισμού (Ατματζίδου & Δημητριάδης, 2016;Νικολός, Μισιρλή, Δαβράζος, Μπακόπουλος, & Κόμης, 2011;Τσαγγοπούλου & Φαχαντίδης, 2012;Athanasiou κ.ά., 2016;Costa, 2014;Misirli & Komis, 2014), την ανάπτυξη της αλγοριθμικής σκέψης (Komis κ.ά., 2016), τη διεπιστημονική προσέγγιση των θετικών αντικειμένων (STEM) (Σταύρου κ.ά., 2013;Holmquist, 2014;King & English, 2016;Nugent κ.ά., 2012;Stergiopoulou κ.ά., 2016), τον τεχνολογικό αλφαβητισμό (Anagnostakis, & Michaelides, 2007;Athanasiou κ.ά., 2016;Michaelides, 2006), την ανάπτυξη της δημιουργικότητας , την μοντελοποίηση (Κυνηγός & Φράγκου, 2000;Komis, Tzavara, Karsenti, Collin, & Simard, 2013;Maxínez κ.ά., 2012;Mikropoulos & Bellou, 2013), την διαθεματική προσέγγιση (Μπαράς, 2013;Ξαφάκος, Παπαδήμας, Μαράτος, Δημακόπουλος, & Μπέκα, 2016;C.…”