36-72 Aylık Çocuğa Sahip Babaların Çocuklarıyla Etkileşim Düzeyleri İle Çocukların Saldırganlık Yönelimi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, 36-72 aylık çocuklara sahip babaların çocuklarıyla olan etkileşim düzeylerinin, çocukların saldırganlık eğilimleri üzerindeki etkisini incelemektir. Bu araş-tırmada nicel araştırma yöntemi ile tasarlanmış olup ilişkisel tarama modeli benimsenmiş-tir. Araştırmanın evrenini 36-72 aylık çocuğa sahip olan babalar ve okul öncesi eğitim kurumda öğrenim görmeye devam eden çocukları oluşturmaktadır. Örneklem hesaplamaları sonucunda bu araştırmaya 399 baba ve çocukları dâhil edilmiştir. Veri toplama aracı olarak ‘Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği-Baba Formu’, ‘36-72 Aylık Çocuklara Yönelik Saldırganlık Yönelim Ölçeği’ ve ‘Demografik Bilgi Formu’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise ista-tistiksel analiz yöntemleri (SPSS 22.0) kullanılmıştır. Ayrıca Kruskal-Wallis H testi, kore-lasyon analizi ve Mann Whitney U testi gibi istatistiksel yöntemler analizde kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda babaların yaşları ile çocuklarıyla ilişkileri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır ancak babaların yaşları ile çocukların saldırganlık düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bunlarla birlikte 36-48 ay grubundaki çocukların çatışma puanlarının diğer yaş gruplarına göre daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Babaların gelir durumu düzeyleri ile çocuklarıyla ilişkileri arasında da anlamlı bir ilişki bulunarak düşük gelir grubunun uyumsuzluk puanlarının diğer gruplara göre daha yüksek olduğu gözlem-lenmiştir. Babaların öğrenim düzeyi değişkenin çocuklarıyla olan ilişkisini ve çocukların saldırganlık yönelimini etkilemediği de araştırmanın sonuçları arasında yer almaktadır. Bunlarla birlikte 36-48 ay grubundaki çocukların çatışma puanlarının diğer yaş gruplarına göre daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Erkek çocukların da kız çocuklara göre saldır-ganlık yönelimlerinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Ayrıca bu araştırmada kullanılan iki ölçek arasında da anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Bu bulgular ve sonuçlar ışığında çocukların saldırganlık yöneliminin nedenlerinin araştırılması ve babalarıyla olan ilişkileri-nin güçlendirilmesi için programlar tasarlanması önerilmektedir.