A Comparison of Oral Methylprednisolone Plus Azathioprine or Mycophenolate Mofetil for the Treatment of Pemphigus

Beissert, Stefan; Werfel, Thomas; Frieling, Uta; Böhm, Markus; Sticherling, Michael; Stadler, Rudolf; Zillikens, Detlef; Rzany, Berthold; Hunzelmann, Nicolas; Meurer, Michael; Gollnick, H; Ruzicka, Thomas; Pillekamp, H.; Junghans, Volker; Bonsmann, Gisela; Luger, Thomas A.

doi:10.1001/archderm.142.11.1447

Cited by 188 publications

(149 citation statements)

References 68 publications

Supporting

Mentioning

131

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Sin embargo en aquellos casos que cursan con marcado compromiso de la superficie corporal, que son recidivantes o de difícil manejo se pueden utilizar inmunmoduladores como azatioprina, dapsona, hidroxicloroquina, metrotexate o mofetil micofenolato. En casos muy graves se ha descrito el uso de ciclofosfamida por ciclos junto con dexametasona (9,15,18,26,28).…”

Section: Discussionunclassified

Pénfigo foliáceo seborreica: reporte de un caso

Arenas

Serrato

2014

Rev. Med.

View full text Add to dashboard Cite

ResumenEl pénfigo eritematoso o seborréico, también denominado síndrome de Senear-Usher es la variedad leve y localizada del pénfigo foliáceo, de baja incidencia. La mayor parte de los casos se han reportado en adultos entre la segunda y tercera década de la vida, promedio de 54 años, sin predominio entre razas o sexo. Su etiología se debe a la presencia de anticuerpos anti IgG contra la desmogleina 1 de los queratinocitos de la capa granulosa. Clínicamente se presenta en forma de placas eritematoescamosas o eritematocostrosas bien definidas, de aspecto y distribución seborreica (cara, cuello y tronco), que se exacerban a la exposición solar. Su diagnóstico clínico puede ser difícil, ya que se superpone clínicamente con el lupus eritematoso discoide y la dermatitis seborreica, por lo cual es importante tenerlo en cuenta como diagnóstico diferencial en lesiones infiltradas en dorso nasal y región malar en patrón de alas de mariposa.Se presenta el caso clínico de un paciente con pénfigo foliáceo variedad seborreica una entidad de baja incidencia.Palabras clave: Pénfigo foliáceo, Sindrome de Senear-Usher, desmogleina 1 PEMPHIGUS FOLIACEUS SEBORRHEIC VARIETY: A CASE REPORT AbstractPemphigus erythematosus or seborrheic, also called Senear -Usher syndrome,is a mild, localized variety of pemphigus foliaceus, an entity of low incidence. Most cases have been reported in adults between second and third decades of life, average 54 years, no difference between race or sex. Etiology is due to the presence of IgG antibodies against desmoglein 1 in keratinocytes of the granular layer. Clinically, defined erythematous plaques, seborrheic distribution aspect (face, neck and trunk), which are exacerbated by sun exposure. Clinical diagnosis can be difficult as clinically overlaps with discoid lupus erythematosus and seborrheic dermatitis. So, it is important to be considered as differential diagnosis in infiltrated nasal lesions, dorsum and malar region butterfly pattern.We report a case of pemphigus foliaceus-seborrheic variety, a low incidence entity.

show abstract

Section: Discussionunclassified

Pénfigo foliáceo seborreica: reporte de un caso

Arenas

Serrato

2014

Rev. Med.

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…These cytokines that acting synergistically with TNF-α and IL-1, are secreted in response to extra cellular pathogens and destroy their cellular matrix. (11)(12)(13) . Due to the reactions of these cytokines with several molecules, many roles have been defined for them.…”

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Serum Levels of Interleukin 17 in Patients with Pemphigus and Healthy Subjects

Najafi¹,

Bijad

Rohani³

et al. 2017

3dj

View full text Add to dashboard Cite

Introduction:Pemphigus is a relatively rare autoimmune bullous disease involving skin and mucous epithelia. The disease occurs as a result of production of autoantibodies against intercellular epithelia especially cadherin and desmoglein. Interleukin 17 (IL-17) is one of the specific cytokines of T helper cells. IL-17 plays an important role in delayed-type reaction and recruits neutrophils and monocytes to the inflammation area. The other important role of IL-17 is its effect on T helper 17 cells, a certain type of CD4+ cells, leading to its key role in autoimmune vesiculobullous diseases. The present study investigated the levels of IL-17 in serum among pemphigus patients in comparison with healthy subjects. Materials and methods:In this case-control study, blood samples (3 ml) were collected from 43 patients with pemphigus and 36 healthy subjects. Centrifuge process was done on the clotted blood samples and the plasma was collected and preserved in −20ºC. The level of IL-17 was determined through sandwich enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method. Mann-Whitney, t-, and chi-square tests, and also the linear regression model (P < 0.05), were used for data analysis. Results:No difference existed between case and control groups regarding serum levels of IL-17 (P = 0.143). The regression model showed no significant linear correlation between gender and blood levels of IL-17 (P = 0.164). However, blood level of IL-17 was reversely correlated to age (β = −0.0236, B = −0.029, P = 0.036). Conclusion:Serum level of IL-17 could not be considered as a good marker to differentiate pemphigus from the healthy subjects.

show abstract

“…Prospektif kontrollü bir çalış-mada iki adjuvan yani azatioprin ve mikofenolat mofetil karşılaştırılmış ve birikmiş kortikosteroid dozu, etkinlik ve yan etkiler açısından bir fark gözlenmemiştir (17). Bir çalışmada oral kortikosteroide adjuvan olarak mikofenolat mofetil eklenmesinin plasebo eklenmesine göre daha yararlı olduğu, başka bir çalışmada ise bu kombinasyonun kortikosteroidin tek başına kullanımına göre üstün olmadığı bildirilmiştir (11,18).…”

Section: Adjuvan İmmünosüpresif Tedavilerunclassified

Current Management of Pemphigus

Uzun¹

2012

Turk J Dermatol

View full text Add to dashboard Cite

GirişPemfigus terimi, deri ve müköz membranların yaşamı tehdit edici, kronik seyirli bir grup otoimmün büllöz hastalığını tanımlar (1). Temel olarak dört ana klinik form vardır; pemfigus vulgaris, pemfigus foliaseus, paraneoplastik pemfigus ve IgA pemfigusu.Pemfigusun dünyadaki yıllık insidansı coğrafik farklılıklar göster-mekte olup milyonda 0.76-9.3 arasında değişmektedir (2). Ülkemizde Akdeniz Bölgesi'ndeki yıllık insidansı milyonda 2.4 olarak saptanmıştır (3). Pemfigus formları arasında en sık gözleneni pemfigus vulgaristir. Bu form tüm pemfigusluların yaklaşık %80'ini oluşturmaktadır (pemfigus foliaseustan yaklaşık 10 kat daha fazla gözlenmekte olup mortalitesi de çok daha yüksektir) (3).Pemfigus tedavisi dermatolojinin her zaman en zorlu uğraş alanlarından birisi olmuştur. Kortikosteroidlerin keşfinden önce bu hastaların neredeyse tamamına yakını aylar içerisinde kaybedilirken günümüzde %80'ninden fazlası hayatta tutulabilmektedir. Ancak ne yazık ki bugün bile ideal ya da standart bir pemfigus tedavisinden söz etmemiz mümkün değildir. Özellikle tedavi yan etkileri prognozu doğrudan etkileyen ciddi sorunlar içermektedir. Tedavinin belkemiğini hâlâ sistemik kortikosteroidler oluşturmaktadır. Adjuvan immünosüpresif ajanlarla kombine edilen oral prednisolon tedavisi hastaların çoğu için geçerliliğini koruyan en önemli tedavi yaklaşımıdır. Ancak son yıllarda özellikle mortaliteyi daha da azaltmak ve tedavi yan etkilerini en aza indirmek için pek çok tedavi protokolü ve umut veren yeni seçenekler gündeme gelmiştir. Bu makalede; yukarıda vurgulandığı gibi dermatolojinin etkileri ve sonuçları itibarıyla oldukça önemli hastalıklarını içeren pemfigus grubu hastalıkların özellikle pemfigus vulgarisin tedavisi ve yönetimi güncel bilgiler ve klinik deneyimler ışığında göz-den geçirilmiştir. Pemfigusta PrognozMortalite oranlarını dramatik biçimde aşağıya çeken kortikosteroid eksenli pemfigus tedavisi tıbbın mucizelerinden birisi olarak kabul edilir. Özellikle son yıllarda hızlı ve doğru tanı olanaklarının artmış olması nedeniyle erken dönemde hastalığa müdahale edilebilmesi, kortikosteroid kullanımının eskiye göre daha uygun hale getirilmiş olması (gereksiz çok yüksek dozlardan kaçınılması), yüksek doz kortikosteroid kullanımına ihtiyacı azaltan adjuvan tedavi seçeneklerinin artmış olması, yine örne-ğin rituksimab gibi oldukça umut vadeden yeni tedavi seçe-neklerinin gündeme gelmiş olması ve en önemli ölüm nedeni olan enfeksiyonun yeni keşfedilen antibakteriyel ilaçlarla daha iyi kontrol altına alınabilmesi, diğer yan etkilerin ve eşlik eden hipertansiyon, diyabetes mellitus gibi prognozun kötüleşmesi-ne yol açan hastalıkların eskiye göre daha iyi tedavi edilebilmesi son 30 yıl içerisinde pemfigusun prognozunun önemli oranda düzelmesini sağlayan gelişmelerdir. Öyleki yakın bir gelecekte bu hastalıktaki mortalite oranının sıfıra kadar indirilebilmesi mümkün görülmektedir. Ancak özellikle kortikosteroid tedavisinin sağladığı "hayat kurtarıcı" bu olumlu gelişmeler mortalite oranını büyük oranda azaltmış olmakla birlikte ci...

show abstract

A Comparison of Oral Methylprednisolone Plus Azathioprine or Mycophenolate Mofetil for the Treatment of Pemphigus

Cited by 188 publications

References 68 publications

Pénfigo foliáceo seborreica: reporte de un caso

Pénfigo foliáceo seborreica: reporte de un caso

Serum Levels of Interleukin 17 in Patients with Pemphigus and Healthy Subjects

Current Management of Pemphigus

Contact Info

Product

Resources

About