A review of thiazide-induced hyponatraemia

Abstract

-There are numerous reports of thiazide-induced hyponatraemia (TIH) and its incidence is growing as a result of increasing prescription after guidelines recommending thiazides as first-line treatment of essential hypertension have been introduced. Thiazide diuretics are a common cause of severe hyponatraemia that is usually induced within two weeks of starting the thiazide diuretic, but it can occur any time and very rapidly in susceptible patients. Despite several relevant reports and years of clinical experience, TIH remains a very common clinical scenario. Although its impact has recently been reviewed, little attention has been given to the practical approach for preventing this medical complication. In the present review, the epidemiology, pathogenesis, clinical presentation and management of TIH are discussed, and an approach to its prevention suggested in the hope that increased awareness and understanding will reduce the incidence and complications of this potentially life-threatening condition.

Combination Therapy of Angiotensin II Receptor Blocker and Thiazide Produces Severe Hyponatremia in Elderly Hypertensive Subjects

“…Rastogi et al pointed out that risk factors, such as age, ACE inhibitor use and hypokalemia, are profoundly associated with thiazide-induced hyponatremia (17). Preventing thiazide-induced hyponatremia is important, and carefully monitoring the serum sodium level, providing counseling regarding water intake and administering the lowest possible dosage of thiazide will reduce the risk of the disease (18). Diuretics, especially thiazide, are convenient medications for treating hypertension in combination with ARBs; however, it must be acknowledged that thiazide-induced hyponatremia is a pre-existing and recent side effect in elderly subjects.…”

Hyponatraemia – drug-related side effect in older adults

“…Diuretyki tiazydowe stanowią jedną z najczęstszych przyczyn hiponatremii u osób starszych (TIH, thiazide-induced hyponatremia) [7, 9, 10, 12-14, 20, 32], która zwykle pojawia się w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia podawania leku, ale u podatnych pacjentów może wystąpić w dowolnym momencie leczenia i rozwinąć się bardzo szybko [2,12,31]. Tiazydowe leki moczopędne zwykle wiążą się z występowaniem hiponatremii, natomiast diuretyki pętlowe tylko sporadycznie indukują hiponatremię [20,31].…”

“…Czynniki ryzyka hiponatremii związanej z tiazydem u osób w starszym wieku to: niskie wyjściowe poziomy sodu, wiele chorób współistniejących (>5), niska masa ciała, zwiększone przyjmowanie płynów, jednoczesne przyjmowanie innych leków (które zmniejszają wydalanie wolnej wody), podstawowe choroby psychiczne związane z polidypsją, płeć żeńska, cukrzyca typu 2, hipokaliemia, wiek (powyżej 70 lat związany z czterokrotnym zwiększeniem ryzyka hiponatremii) [2,[10][11][12][13][14]31]. Ryzyko hiponatremii wywołanej tiazydem jest zróżnicowane płciowo, ze zwiększonym ryzykiem u kobiet.…”

“…Ryzyko hiponatremii wywołanej tiazydem jest zróżnicowane płciowo, ze zwiększonym ryzykiem u kobiet. Chociaż różnice płciowe są mniej istotne u kobiet po menopauzie (spadek estrogenów), utrzymuje się jednak zwiększone ryzyko hiponatremii, co jest prawdopodobnie wynikiem zmniejszonej masy ciała, a tym samym zmniejszoną ilością całkowitej wody w organizmie [2,12,13].…”

“…Nieprawidłowości elektrolitowe mogą wystąpić przy stosowaniu leków przeciwnowotworowych w każdym wieku [2,4,9,25,26]. Hiponatremia jest negatywnym czynnikiem prognostycznym u pacjentów nowotworowych i zwykle spowodowana jest przez SIADH, związany z: ektopowym wytwarzaniem wazopresyny przez guzy, lub przez wpływ leków przeciwnowotworowych na wytwarzanie lub działanie wazopresyny [25].…”