Accidental severe poisoning with methemoglobinogenic substance: A case report

Abstract

StreszczenieDo regionalnego ośrodka zatruć (ROZ) przyjęto 45-letniego pacjenta z powodu omyłkowego zatrucia pochodną dimetyloaniliny w miejscu pracy. Substancja toksyczna trafiła do organizmu drogą doustną. Podczas hospitalizacji podstawowym sposobem leczenia było podawanie błękitu metylenowego jako klasycznej odtrutki stosowanej w takim przypadku. W trakcie intensywnej opieki i leczenia u pacjenta zaobserwowano masywną hemolizę wewnątrznaczyniową, wymagającą leczenia preparatami krwiopochodnymi, oraz cechy uszkodzenia wątroby w postaci cholestatycznego uszkodzenia wątroby i żółtaczki. W Klinice Toksykologii pacjent przebywał 3 tygodnie. Opisany przypadek wskazuje na możliwość wystąpienia ciężkich powikłań narządowych w przebiegu zatrucia nawet niewielką ilością substancji chemicznej. Med. Pr. 2017;68(6):795-801 Słowa kluczowe: zatrucia, uszkodzenie wątroby, błękit metylenowy, dimetyloanilina, hemoliza, żółtaczka AbstractA 45-year-old male patient was admitted to the Regional Poison Center because of poisoning with dimethyloaniline contained in a toxic resin-curing dimethyl aniline-based formulation ingested inadvertently. Intoxication happened at workplace. The patient was then transferred to the Toxicology Clinic, where he stayed for 3 weeks. During the hospitalization, the primary method of treatment involved administration of methylene blue, which is the antidote of choice in such cases. During the intensive care and treatment of the patient massive intravascular hemolysis was seen. In that case treatment with blood products was required. He also showed signs of liver dysfunction due to cholestatic liver damage and jaundice. The reported case shows that severe organ damage may result from poisoning with even a small amount of the toxicant. Med Pr 2017;68 (6) https://doi.org/10.13075/mp.5893.00572 WSTĘPSubstancje methemoglobinotwórcze stanowią heterogenną grupę związków chemicznych. Znane są ich róż-ne klasyfikacje [1,2], jednak z punktu widzenia lekarza klinicysty najbardziej przydatnym podziałem jest rozróżnienie na substancje w bezpośrednim lub pośred-nim mechanizmie biologicznego działania. W przypadku zatrucia związkami methemoglobinotwórczymi w bezpośrednim mechanizmie działania bardzo szybko ustępują objawy sinicy i niedotlenienia, natomiast w przypadku związków wywołujących methemoglobinemię w mechanizmie pośrednim obserwowane zmiany utrzymują się przez dłuższy czas.Pochodne aniliny blokują możliwość dokomórko-wego transportu tlenu w efekcie utlenienia jonów Fe 2+