Aci̇l Uzaktan Eği̇ti̇m Süreci̇nde Matemati̇k Eği̇ti̇mi̇ Öğretmen Adaylarinin Süreç Deneyi̇mleri̇ni̇n İncelenmesi̇: Yeni̇ Normale İli̇şki̇n Yansimalar

Abstract

Covid-19 pandemisiyle birlikte dünya genelinde yaklaşık 1.6 milyar öğrenci merkezi yönetimlerin aldıkları ani kararlar ile uzaktan eğitime geçiş yapmıştır. Bu hızlı geçiş dönemine hazırlıksız yakalanan öğretim elemanları ve eğitim yöneticileri, ilk aşamada yüzyüze öğrenme içeriklerini çeşitli öğrenme yönetim sistemlerine aktarmış, öğrenme-öğretme süreçleri bu yolla sürdürülmüştür. Bu araştırmanın amacı matematik eğitim öğretmen adaylarının acil uzaktan eğitim süreci olarak adlandırılan dönemdeki çevrimiçi ders tecrübelerinin incelenerek süreçle ilgili anlamlı çıkarımlar yapmaktır. Nitel bir durum çalışması olarak desenlenen bu araştırmaya 33 öğretmen adayı katılmıştır. Araştırma verileri yarı-yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla toplanmış, toplanan veriler keşfedici içerik analizi ile analiz edilmiştir. Analiz sonucunda “yaşanan genel sorunlar”, “genel öğrenme süreci” ve “matematik öğrenme süreci” ile ilgili kategorilerinde 79 farklı koda ulaşılmıştır. Araştırma bulgularına göre katılımcıların temelde teknik sorunlar, motivasyonel-kişisel sorunlar ve dersin planlanmasına ilişkin sorunları daha yoğun olarak yaşadıkları görülmüştür. Bununla beraber esnek ders yapısı ve içeriklerinin sistemde hazır olması, bireysel araştırmaya teşvik ve farklı türlerde interaktif matematik etkinlikleri/uygulamalardan yararlanabilme olanağı öne çıkan bazı olumlu süreç bulgularıdır. Çalışma bulgularının pandemi sonrası yeni normal için önemli çıkarımlar sağlayabileceği düşünülmektedir.

Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Gözünden Uzaktan ve Yüz Yüze Eğitimde Eğitim ve Öğretim Süreci

“…Pandemi dönemi ve pandemi sonrası gerçekleştirilen uzaktan eğitim, çevrimiçi öğrenme ve çevrimiçi kurslarla ilgili çalışmaları öğretmen adayları bağlamında incelendiğinde öğretmen adaylarının uzaktan eğitime ilişkin görüşlerini (Atman vd., 2023;Berk & Akdeniz, 2023;Dereli-İman & Deli, 2022;Durna & Kösterelioğlu, 2023;Ergün & Veyis, 2023;Gedik, 2023;Gümüş, 2023;Güven & Uçar, 2021;İhtiyaroğlu ve Cemaloğlu, 2023;Karatepe vd., 2020;Özer ve Turan, 2021;Seyhan, 2021;Türküresin, 2020;Şahin & Altun, 2023;Uyumaz & Karadoğan, 2022;Yığ, 2023;Yolcu, 2020), uzaktan eğitime ilişkin tutumlarını (Acar & Eğilmez, 2023;Çay & Özçelik, 2023;Döner & Kesicioğlu, 2023;Gedik & Erol, 2022;Halitoğlu, 2021;Özmen, 2023;Yıldız & Topal, 2022), uzaktan eğitimde teknoloji kullanımlarını (Topraklıkoğlu vd., 2023) ve uzaktan eğitime yönelik algılarını (Aksoy vd., 2021;Öztür vd., 2021;Tanel & Arslan, 2022;Turgut & Yıldırım, 2022) inceleyen araştırmalar olduğu görülmektedir. Buna göre alan yazındaki çalışmaların genellikle pandemi döneminde gerçekleştirilen uzaktan eğitime yönelik olduğu; pandemi dönemindeki uzaktan eğitim ve pandemi sonrası dönemde gerçekleştirilen yüz yüze eğitim uygulamalarının karşılaştırıldığı çalışmaların (Aydın, 2022;Baloğlu & Fırat, 2022;Sari Kaya & Aydeniz, 2022) sayıca az olduğu görülmüştür.…”