Tırnağı çevreleyen epidermisin enfeksiyonu olan paronişi, elin en sık görülen enfeksiyonudur. Çalışmamızda hastanemizde paronişi tanısı alan hastaların klinik özelliklerini ve tedavilerini tartışmayı planladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada Haziran 2014 ve Aralık 2016 tarihleri arasında, Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Dalı Polikliniği'nde akut paronişi tanısı konulan çocuk hastalar dahil edildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, varsa altta yatan hastalık, fizik muayene bulguları, laboratuvar bulguları, hastaneye yatırılıp yatırılmadıkları, yatış süresi, uygulanan tedaviler (cerrahi veya antibiyoterapi), komplikasyon varlığı ve aldığı antibiyoterapi süreleri değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda, akut paronişi tanısı konulan 75 olgunun 37 (%49.3)'si erkek, 38 (%50.7)'i kız ve ortanca yaşları 8 yıl (en küçük ve en büyük, 0-18) idi. Hastalar, altta yatan hastalıklara göre immünyetmezliği olan ve olmayanlar olmak üzere iki gruba ayrıldığında, 13 (%17.3)'ünde immünyetmezlik tespit edilirken (primer veya sekonder) 62 (%82.7)'sinde immünyetmezlik tespit edilmedi. Toplam 10 hastaya paronişiye eşlik eden apse olması üzerine drenaj yapıldı. İmmünyetmezliği olan hastaların %14.3 (n= 2)'üne, immünyetmezlik olmayanların ise %13.1 (n= 8)'ine apse gelişmesi nedeniyle cerrahi drenaj gerekti. Hastaneye yatarak tedavi edilen toplam 5 hasta vardı. İmmünyetmezlikli olan hastaların %21.4 (n= 3)'ü, olmayan hastaların ise %3.3 (n= 2)'ü hastanede yatarak tedavi edildi. Bu iki grup arasında hastanede yatış açısından istatistiksel anlamlı fark vardı (p= 0.01). Sonuç: Paronişi tedavi planında konağın immün cevabı hastaların izlemi ve tedavisinin düzenlenmesi için temel yol göstericidir.