Adaptability and cohesion of Greek families: Raising a child with a severe disability on the island of Rhodes

Tsibidaki, Assimina; Tsamparli, Anastasia

doi:10.5172/jfs.15.3.245

Cited by 14 publications

(11 citation statements)

References 2 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Janvier et al (2012) found that 166 parents of children with Trisomy 13 and 18 reported that it was harder taking care of a child with a disability than they expected. Tsibidaki & Tsamparli (2009) found that everything in the lives of 30 Greek families of children with severe disabilities was organized around their children's needs.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Stability and Change in Sustainability of Daily Routines and Social Networks in Families of Children with Profound Intellectual and Multiple Disabilities

Wilder

Granlund

2014

Research Intellect Disabil

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Stability and Change in Sustainability of Daily Routines and Social Networks in Families of Children with Profound Intellectual and Multiple Disabilities

Wilder

Granlund

2014

Research Intellect Disabil

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Seligman & Darling, 2007. Αντίστοιχα, σύμφωνα με ερευνητικά ευρήματα στην Ελλάδα (Αντζακλή-Ξανθοπούλου, 2003. Tsibidaki & Tsamparli, 2009, οι οικογένειες παιδιών με α./ε.ε.α.…”

Section: πηγές άγχους στρατηγικές αντιμετώπισης των αγχογόνων καταστάσεων και πλέγματα στήριξηςunclassified

Η Λειτουργία Της Οικογένειας Με Ένα Παιδί Με Αναπηρία Και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες: Μια Συγκριτική Μελέτη

Τσαμπαρλή¹,

Tsibidaki²

2020

Psychology

View full text Add to dashboard Cite

The present study focuses on the particular characteristics of the family with a child with disability and special educational needs (d./s.e.n.). The sample consists of 60 nuclear families: 30 families with children with d./s.e.n. and 30 families with children without d./s.e.n. (in total 234 individuals: 120 parents and 114 children). Semi-structured interview,questionnaires and projective tests were used for data collection. The findings suggest that families raising a child with d./s.e.n present an explicit generational hierarchy. A main factor in the organization and content of roles of the subsystems is the existence of the child with d./s.e.n. The families are child-centered and parental projections in the future are hindered. The siblings function as levers of balance. Moreover, there is no statistically significant difference between parents with and those without a child with d./s.e.n. on the following: (a) family cohesion, adaptability and type of family, (b) the degree of satisfaction from the marital relationship, c) coping strategies, and d) the number of social support networks and the degree of satisfaction that derives from them. The general conclusion of this study is that families raising a child with d./s.e.n. present some common characteristics in their organisation and functioning compared to the families of children without d./s.e.n. At the same time, the families of children with d./s.e.n. have distinguishable dynamics: they present their own rules of organization; however, these do not render them dysfunctional.

show abstract

“…Η πλειονότητα, ωστόσο, αναφέρει ότι έχει αποδεχτεί την αναπηρία του παιδιού και ότι έχουν αναλάβει οι ίδιοι την τύχη και τη ζωή του παιδιού. Το εύρημα αυτό συνάδει με τη σύγχρονη βιβλιογραφία, που αναφέρει ότι οι οικογένειες με παιδί με αναπηρίες μολονότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προβλήματα, έχουν αναπτύξει μία δυναμική, η οποία ενεργοποιεί τους προστατευτικούς παράγοντες ανθεκτικότητας της οικογένειας και αυτό τις καθιστά λειτουργικές και αποτελεσματικές στο ρόλο τους (Dale, 2000• Tsibidaki & Tsamparli, 2009• Τσαμπαρλή & Τσιμπιδάκη, 2011. Τα συναισθήματα και οι προβολές που κάνουν οι πατέρες για το μέλλον αποτελεί ένα ιδιαίτερο εύρημα της παρούσας μελέτης.…”

Section: συζήτησηunclassified

“…Ταυτόχρονα, παρουσιάζουν έναν δικό τους ρυθμό ανάπτυξης, που είναι πρωτόγνωρος για όλη την οικογένεια, με συνέπεια οι γονείς να αναβιώνουν ματαιώσεις, άγχος και θλίψη (Τσιμπιδάκη, 2006• Τσιμπιδάκη, 2013). Αναμφισβήτητα, υπάρχουν χαρακτηριστικά στη ζωή των γονιών παιδιών με αναπηρίες, που αναπόφευκτα αποτελούν παράγοντες δυσκολιών και κάνουν διαφορετική τη ζωή τους, αλλά δεν αποτελούν καταστάσεις, οι οποίες καθιστούν την οικογένεια δυσλειτουργική (Νικολαραΐζη, 2006• Tsibidaki & Tsamparli, 2009• Tsamparli, Tsibidaki & Roussos, 2011• Τσιμπιδάκη, 2013. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι γονείς, και οι πατέρες ειδικότερα, των παιδιών με αναπηρίες δεν έχουν, ωστόσο, κοινά χαρακτηριστικά και πάντα τις ίδιες αντιδράσεις.…”

unclassified

Προβολές Και Συναισθήματα Πατέρων Με Παιδί Με Σοβαρές Αναπηρίες Για Το Παρόν Και Το Μέλλον

Tsibidaki¹

2016

edusc

View full text Add to dashboard Cite

(Seligman & Darling, 2007). Εντούτοις, μολονότι η διεθνής (Carpenter, 2002) και η ελληνική έρευνα (Τσιμπιδάκη, 2013) συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς στη μελέτη του οικογενειακού συστήματος με παιδί με αναπηρίες, οι έρευνες που αφορούν μόνο στον πατέρα είναι περιορισμένες. Ειδικότερα, στην Ελλάδα δεν έχει μελετηθεί επαρκώς ο πατέρας, ο οποίος μεγαλώνει ένα παιδί με σοβαρές αναπηρίες. Η παρούσα εργασία επιδιώκει να εξετάσει τις προβολές και τα συναισθήματα των πατέρων με ένα παιδί με σοβαρές αναπηρίες για το παρόν και το μέλλον της οικογένειας. Η μελέτη συνιστά μία ποιοτική έρευνα, που βασίστηκε σε ποιοτικές και ποσοτικές μεθόδους ανάλυσης. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ημι-δομημένη συνέντευξη. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 30 πατέρες, με μέσο όρο ηλικίας 38 έτη (τ.α.=5,81). Τα ευρήματα της μελέτης καταδεικνύουν ότι: α) η συνθήκη της αναπηρίας προκαλεί ποικίλα και μπερδεμένα συναισθήματα στους πατέρες τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον, β) οι προβολές που επικρατούν είναι κυρίως αρνητικές και γ) η πλειονότητα των πατέρων εμφανίζει δυσκολίες ή άρνηση στο να προβάλλει στο μέλλον.Λέξεις Κλειδιά: πατέρας, παιδί με σοβαρές αναπηρίες, προβολές, συναισθήματα, παρόν, μέλλον Abstract Many studies indicate the important role of fathers in a family raising a child with disabilities (Seligman & Darling, 2007). However, although the international (Carpenter, 2002) and Greek research (Tsibidaki, 2013) continue rapidly in the study of the family system with a child with disabilities, the research concerning only the father is limited. In Greece, especially, the father raising a child with severe disabilities has not been studied adequately. This study aims to examine the fathers' projections and feelings for the present and the future of the family. The study constitutes a qualitative research, based on qualitative and quantitative analysis methods. Data collected using semi-structured interview. The sample consisted of 30 fathers, with mean age 38 years (sd = 5,81). The findings demonstrate that: a) the condition of disability causes varied and tangled emotions to fathers for both the present and the future, b) the prevailing views are mostly negative and c) the majority of fathers display difficulties or refusal to project to the future.

show abstract

Adaptability and cohesion of Greek families: Raising a child with a severe disability on the island of Rhodes

Cited by 14 publications

References 2 publications

Stability and Change in Sustainability of Daily Routines and Social Networks in Families of Children with Profound Intellectual and Multiple Disabilities

Stability and Change in Sustainability of Daily Routines and Social Networks in Families of Children with Profound Intellectual and Multiple Disabilities

Η Λειτουργία Της Οικογένειας Με Ένα Παιδί Με Αναπηρία Και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες: Μια Συγκριτική Μελέτη

Προβολές Και Συναισθήματα Πατέρων Με Παιδί Με Σοβαρές Αναπηρίες Για Το Παρόν Και Το Μέλλον

Contact Info

Product

Resources

About