“…Zato se uklanjanje fluorida najčešće vrši adsorpcijom, usled njene jednostavnosti, niske cene, kao i činjenice da se može primeniti i pri niskim koncentracijama fluoridnih jona [1, 13,16]. Najčešće korišćeni prirodni i veštački adsorbenti za fluor su aktivni ugalj i razni karbonatni materijali, aktivna alumina, hidroksiapatiti, zeoliti, oksidi cirkonijuma, gvožđa i cerijuma, gline, kao i mnogi drugi materijali [1, 14,17]. Poslednjih godina sve veću popularnost stiču i biosorbenti od kojih se najviše ispituju hitin, hitozan, alginat, celuloza, i razne poljoprivredne i biološke otpadne biomase od lišća, algi, kvasaca, bakterija i dr. [5,15,17,18].…”