“…Buna göre, planlı işbirliğinin örgütsel üretkenliğe kısa ve uzun vadede katkı sağlaması daha yüksek ihtimaldir. Gronn'un ileri sürdüğü (2002) liderliğin planlı ve önceden tasarlanarak paylaşım şeklinin taşıdığı özellikler bu çalışmanın kapsamında incelenen ampirik araştırmalarda da kendini göstermiştir: Karar almak için etkileşim ve diyalog (Abrahamsen vd., 2015;Lee vd., 2012;Hallinger ve Lee, 2012;Melville vd., 2014;Mitra, 2005;Spillane ve Zuberi, 2009;Spovitz vd., 2010;Vennobo ve Ottosen, 2011), çalışanlar arasında karşılıklı güven (Barnett ve McCormick, 2012;Bush ve Glover, 2012;Gurr vd., 2007;Mayrowetz vd., 2007;Park ve Datnow, 2009;Salfi, 2011;Supovitz vd., 2010), birlikte geliştirilen ve paylaşılan orta vizyona bağlılık (Arrowsmith, 2007;Barnett ve McCormick 2012;Bezzina, 2008;Bush ve Glover, 2012;Gurr vd., 2005;Hulpia vd., 2009;Salfi, 2011), rekabetten ziyade üretkenliği artıran işbirliği (Chang, 2011;Leithwood vd., 2007;Leithwood ve Mascall, 2008).…”