Afet Toplanma Alanlari Olarak Yeşi̇l Alanlar Ve Parklar: Araştirmalara Dayali Bi̇r Bakiş

Abstract

Ülkemizde meydana gelen deprem ve sellerde hem can hem de mal kaybı gerçekleşmektedir. Bu afetler ardından afetzedelerin barınma, hijyen gibi hayati ihtiyaçlarının karşılanmasında ilk durak toplanma alanlarıdır. Afetler sırasında ​​veya sonrasında açık ve yeşil alanlar ile parklar toplanma alanı olarak kullanılmaktadır. İhtiyaçları karşılaması beklenen toplanma alanlarının planlanması ​​nüfusun ve yapılı alanların yoğunluğuna dayalı olarak yapılmalıdır. Depremlerden sonra binaların yıkılmasıyla ​​hem toplanma alanı olarak belirlenmiş olan alanlar kullanılamaz hale gelmekte hem de ulaşım ağları zarar görebilmektedir. Bu nedenle toplanma alanlarının belirlenmesinde kolay erişilebilirliği, kapasitesi, altyapısı göz önünde bulundurulmalıdır. Mevcut çalışma, temelde toplanma alanlarını konu edinmiş olan araştırmaların bulguları, sonuçları ve önerilerini ele almaktadır. Yapılan araştırmalar, kentlerdeki yeşil alanlar ve parkların afet sonrası toplanma alanı olarak yeterli olup olmadıklarını tartışırken bir yandan da betonlaşma yüzünden açık alanların azalmasına vurgu yapmaktadır. Araştırmaların sonuçları, toplanma alanlarının nüfusa oranla yetersizliğinin yanı sıra kimi kentlerin her mahallesinde mevcut olmadıklarını göstermektedir. Toplanma alanlarının yetersizlikleri ülke genelinde benzerdir. Araştırmaların ortak önerileri, toplanma alanlarının eksiklerin belirlenerek giderilmesi ve nüfusa oranla yetersiz olan alanların tespit edilerek yeni alanların oluşturulmasıdır. ​​Afet ardından akla gelen ilk şey, güvenli hissetmek için açık alanlarda, parklarda bir araya gelmektir. Kentler ve kent sakinleri için destek sistemi olarak hizmet eden bu alanların yetersizlik durumu afete hazır olmamayla eşdeğerdir.