Çalışmanın amacı, orta ergenlik dönemindeki futbolcularda yaşın aktif ve pasif sıçramaya etkisinin belirlenmesidir. Çalışmaya Konya ilinde 14-17 yaş aralığında en az 2 yıllık sporcu geçmişine sahip çeşitli futbol altyapı kulüplerinde oynayan yaş ortalaması 15,50±1,30 olan 88 gönüllü erkek sporcu katılmıştır. Çalışma hakkında katılımcılara ve ailelerine detaylı bilgi verildikten sonra, bütün katılımcılardan velisi ve kendi imzalarıyla birlikte gönüllü katılım formu alınmıştır. Araştırmaya katılan tüm sporcuların sırasıyla boy uzunlukları, vücut ağırlıkları, kas ve kemik yoğunlukları, aktif ve pasif sıçrama değerleri antrenman öncesi ölçülmüştür. Elde edilen verilerin analizi SPSS 18 analiz programı kullanılarak yapılmıştır. Çalışma grubunun tanımlayıcı istatistikleri yapıldıktan sonra değişkenlerin dağılımının normal dağılım gösterip göstermediği ve dağılımın homojen olup olmadığını belirlemek için Kolmogrov-Smirnov ve Levene testi yapılmıştır. Ölçülen parametrelerde homojen dağılım gösteren verilerde gruplar arası farkı belirlemek için Tek Yönlü Varyans Analizi (One Way ANOVA) yapılmıştır. Homojen dağılım göstermeyen parametrelerde gruplar arası farkı belirlemek için Kruskall Wallis testi uygulanmıştır. Homojen dağılım gösteren parametrelerde farklılığın hangi gruplardan kaynaklandığını belirlemek için Post Hoc testlerinden Bonferroni testi kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda, 16,17 yaşında olan futbolcuların 14 yaşında olanlardan daha fazla aktif sıçrama kuvvetine sahip olduğu, 17 yaşında olanların da 15 yaşından daha fazla aktif sıçrama kuvvetine sahip olduğu belirlenmiştir. Ayrıca 16, 17 yaşında olan futbolcuların 15 yaşında olanlardan daha fazla pasif sıçrama kuvvetine sahip olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak sporcularda aktif ve pasif sıçramanın 14 yaşından 18 yaşına kadar yaşa bağlı olarak düzenli olarak arttığı söylenebilir.