Son dönemlerde iş hayatında cinsiyet, milliyet, inanç ve bir çok farklı nedene bağlı olarak gelişmekte olan sosyal dışlanma olaylarına kamuoyunda sıklıkla rastlanılmaktadır. Normal şartlar altında bir çalışan, iş arkadaşlarıyla birlikte günde ortalama 8 saatini işyerinde geçirmektedir. Bu gerçek göz önüne alındığında, sosyal dışlanmanın bireyler üzerindeki olumsuz etkileri, çalışanların işyerinde kendilerini kötü hissetmelerine neden olduğu daha iyi anlaşılmaktadır. Örgüt iklimini ve psikolojik iyi oluşu etkileyen en önemli faktörlerden biri liderlik tarzıdır. Destekleyici ve yardımcı özellikleriyle öne çıkan paternalist liderlik tarzının bu olumsuz sonuçların azaltılmasında nasıl bir rol oynadığını daha iyi anlamamıza sebep olacağı düşünülmektedir. Buradan hareketle, bu çalışma ile işyerindeki dışlanmanın psikolojik iyi oluşa etkisi ve dışlanma ile psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkide babacan liderliğin rolünün ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaçla İç Anadolu Bölgesi’nde faaliyette bulunan hizmet sektörü çalışanlarından oluşan örneklem ile online bir anket çalışması gerçekleştirilmiştir. 391 katılımcıdan elde edilen verilerin analizinde nicel araştırma yöntemi benimsenmiştir. Verilerin analizinde ise Yapısal Eşitlik Modellemesi (YEM) yaklaşımından yararlanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre işyerindeki dışlanmanın psikolojik iyi oluşu olumsuz etkilediği, babacan liderliğin ise dışlanma-psikolojik iyi oluş ilişkisine aracılık ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca işyerindeki sosyal dışlanmanın babacan liderlik algısını azalttığı tespit edilmiştir.