Bu çalışmada, genel öz yeterliğin ahlaki üst bilişe olan etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma grubunu kolayda örnekleme yöntemi 18 ile 26 yaş aralığındaki (Ort.=21,01, SS=3,81) 260 (112 kadın+148 erkek) spor bilimleri fakültesi öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmada kişisel bilgi formu, Schwarzer ve Jerusalem (1995) tarafından geliştirilen ve Aypay (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan ''Genel Özyeterlik Ölçeği'' ve McMahon ve Good (2015) tarafından geliştirilen ve Çelik ve Sarıçam (2018) tarafından Türkçeye uyarlanan ''Ahlaki Üstbiliş Ölçeği'' kullanılmıştır. Çevrimiçi ortamda toplanan veriler kodlanarak SPSS 25 programına aktarılmıştır. İstatistiksel analizlerde betimsel istatistikler, Pearson korelasyon ve basit doğrusal regresyon analizinden yararlanılmıştır. Çalışmada anlamlılık düzeyi p<,001 olarak alınmıştır. Yapılan korelasyon analizi sonucunda Genel Özyeterlik ile Ahlaki Üstbiliş arasında pozitif yönlü, orta ve anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Regresyon analizi sonucunda ise genel özyeterlik skor ortalamasının ahlaki üstbiliş üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğu ve ahlaki üstbilişin %16.4'ünü açıkladığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak spor bilimleri fakültesi öğrencileriyle gerçekleştirilen bu çalışmada genel özyeterlik ahlaki üstbilişin anlamlı bir yordayıcısı olarak bulunmuştur. Dolayısıyla genel özyeterliği yüksek olan bireylerin ahlaki ikilemlerde daha olumlu kararlar alacakları söylenebilmektedir.