An Assessment of Body-Space Relationship in Tourism

Abstract

Beden ve mekan ilişkileri karşılıklı ilişki içerisinde birbirlerini etkileyen ve birbirlerinden etkilenen bir yapı sergilemektedir. İnsan deneyimi söz konusu olduğunda bu ilişki, deneyimin yapısının kavranması açısından önem arz etmektedir. Nitekim beden, mekanın bir stereotipi, içerisinde yer aldığı çevreyi sürekli dönüştüren bir enerji topluluğu ve bu dönüşümde sonsuz bir ritim dizisi olarak doğaya geri dönen hareketin ortaya çıktığı ilk noktadır ve bedenin, yaşadığı çevreden bağımsız olduğu düşünülemez. Bu nedenle mevcut çalışmada mekan içerisinde beden, “bir mekan olarak beden” bakış açısıyla, mekanın kendisine yansıması veya bedenin kendini mekana yansıtması temelinde çift yönlü olarak ele alınmıştır. Gerek duyguların işlevleri, gerek turizm çalışmalarındaki yeri gibi boyutlarda ele alınmış, turistik deneyimde bedene ve beraberinde mekana yönelik ne tür yaklaşımlar geliştirildiği incelenmiştir. Özellikle turizm alanında beden-mekan ilişkisine değinen çalışmalar sayıca yetersizdir ve nitelik bakımından da duyusal boyutlar veya mekanı tekrar ziyaret etme niyetiyle ilişkili olarak çalışılmıştır. Turistik mekan denildiğinde akla ilk gelen kavramın, turistik tedarikçi merkezli olarak ‘destinasyon’un işleyişi bazında işlenmesi ve hatta turistik mekan ve mekan arasında bir ayrıştırmaya gidilmesinin ise, bazı noktaları dışarıda bıraktığı düşünülmüştür. Bu nedenle mevcut çalışmada ritim ve beden ilişkisine değinilmiş, bedensel deneyim okumalarının turist bakışı okumalarına bir alternatif sunabileceği savunulmuştur. Son bölümde beden ve mekan arasındaki sıkı ilişki vurgulanarak, birini anlamadan diğerini anlamanın mümkün olmayacağı dile getirilmiş ve konu ile ilgilenen araştırmacılara, turistik süreçte beden veya turistik bedensel deneyimin okunması üzerine çalışılabilecek konular hakkında görüş sunulmuştur. Çalışmada betimleyici yöntem izlenmiştir.