Günümüzde çok sayıda insan organ yetmezliği nedeniyle hayatını kaybetmektedir. Organ yetmezliğinin en etkin tedavi yöntemi organ naklidir. Bu çalışma Çanakkale il merkezinde yaşayan okuryazar bireylerin organ bağışı konusundaki tutumunun belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı nitelikte kesitsel olarak tasarlanan çalışmanın evrenini, il merkezinde yaşayan 18-65 arası okuryazar bireyler, örneklemini ise çalışmaya katılmaya gönüllü 388 birey oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak sosyodemografik bilgi formu ile Organ Bağışı Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistikler, Epi Info 7 ve r istatistik programları kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmada, organ bağış kartı/kaydı bulunanların oranı %7,1, organ bağışı ile ilgili herhangi bir eğitim aldığını ifade edenlerin oranı %20,6, Türkiye'de ulusal bir organ bağışçısı kayıt sistemi olduğunu bilenlerin oranı ise %62,6 bulunmuştur. Katılımcıların organ bağışına yönelik olumlu tutum puanlarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Kadınların organ bağışı olumlu tutum puan ortalamalarının erkeklere nazaran daha yüksek olduğu, organ bağışına yönelik tutumun medeni durum, çalışma durumu, sosyal güvence varlığı, gelir düzeyi ve eğitim durumu değişkenleri ile istatistiksel bakımdan anlamlı bir farklılık göstermediği saptanmıştır.