An international perspective on criminal responsibility and mental illness.

Abstract

Criminal responsibility refers to the degree to which an individual is accountable for an illegal act that he or she committed given idiographic factors such as age, cognitive abilities, and psychological functioning (Packer, 2009). Thus, perception of criminal responsibility has the potential to greatly impact forensically involved individuals, and most often forensically involved individuals living with severe and persistent mental illness and/or cognitive limitations. This paper focuses on international and cross-cultural perspectives on criminal responsibility; the topic is of importance because mental health professionals may perform evaluations of criminal responsibility, and potentially testify in this regard, in jurisdictions with dissimilar perspectives and/or policies related to criminal responsibility. Specifically, this article discusses the similarities and differences between several geographic areas' definitions of criminal responsibility, evolving legal standards, and the apparent relevance of formal diagnoses in determining criminal responsibility. Variation in perceptions of treatment to rehabilitate mentally ill offenders and the potential legal consequences of a finding of guilt or nonguilt by reason of insanity are also discussed. Findings emphasize that mental health experts who perform criminal responsibility evaluations must be attuned to the specific context in which a defendant is being tried, particularly if practicing in multiple jurisdictions, and that consumers of criminal responsibility research should attend to the broader social context(s) in which each research study is conducted and findings are interpreted.

Use of assessment instruments in forensic evaluations of criminal responsibility in Norway

“…Such evaluations are perhaps the most challenging for mental health professionals [ 1 , 2 ]. In most jurisdictions, an opinion of criminal irresponsibility can only be reached if a severe mental disorder is present, but not all disorders qualify [ 3 – 5 ]. Studies have shown that psychotic disorders are most often connected to CR [ 1 , 4 – 11 ], but even when there is proof of a severe mental disorder, most penal codes require that a connection be made between the disorder and the defendant’s actions at the time of the offense [ 7 , 12 ].…”

Bir Üniversite Hastanesinde 2012-2018 Yılları Arasında Suç Olarak Nitelendirilen Eylemlerde Bulundukları İddiası ile Değerlendirilen Psikotik Belirtili Olgularda Sosyodemografik, Klinik ve Suç Olarak Nitelendirilen Eylemlerle İlgili Özellikler

“…akıl hastalığı temeline dayanan bir savunma oluşturmak için, suçun işlendiği sırada eylemi gerçekleştiren tarafın zihinsel yetersizlik veya akıl hastalığına bağlı olarak yaptığı eylemin doğasını ve niteliğini bilmediğinin veya yaptığının yanlış olduğunu bilmediğinin açıkça kanıtlanması gerektiğini" belirtmiştir (4). Bir suç eyleminden yasal olarak sorumlu olmak için, davalının (i) ne yaptığını bildiğini ve (ii) yaptığı şeyin yanlış olduğunu bilmesi gerektiğini içeren M'Naughten Kuralları ve varyasyonları Amerika, İngiltere, Kanada, Avustralya, Portekiz ve Yeni Zelenda gibi hukuk sistemlerinde kullanılmaya başlanmıştır (5-7) Bu ülkelerde ruhsal bozukluğu olan ve akıl hastalığı savunmasında bulunan bireylerin adli ruh sağlığı uzmanlarınca suç sırasında akıl hastalığının etkisinde olup olmadıkları belirlenerek ceza sorumluluğunun olduğu veya olmadığı yönünde iki uçlu bir tespite gidilmektedir (6,7). Bu iki uçlu değerlendirmeden farklı olarak Hollanda, Belçika, Almanya, Yunanistan, Çin gibi ülkelerde ceza sorumluluğu derecelendirmiş bir ölçeğe göre belirlenir.…”

“…Bu iki uçlu değerlendirmeden farklı olarak Hollanda, Belçika, Almanya, Yunanistan, Çin gibi ülkelerde ceza sorumluluğu derecelendirmiş bir ölçeğe göre belirlenir. Örneğin Hollanda'da bir suçlunun ceza sorumluluğu; tam sorumluluk, hafif azalan sorumluluk, azalan sorumluluk, ciddi biçimde azalan sorumluluk ve tam sorumsuzluk olarak 5 dereceye dayanarak belirlenirken Yunanistan ve Çin'de tam sorumluluk, azalan sorumluluk ve tam sorumsuzluk olarak 3 dereceye dayanarak belirlenir (6,8,9). İsveç'te ise "akıl hastalığı nedeniyle suçsuzluk" (not guilty by reason of insanity) kavramı olmayıp "suçlu fakat akıl hastası" (guilty but insane) kavramı bulunmaktadır.…”

“…İsveç'te ise "akıl hastalığı nedeniyle suçsuzluk" (not guilty by reason of insanity) kavramı olmayıp "suçlu fakat akıl hastası" (guilty but insane) kavramı bulunmaktadır. Yani suç işleyen herkes suçlu kabul edilir ve akıl hastalığının varlığı yalnızca suçlu kararı verildikten sonra değerlendirilir ve zorunlu tedavi kararına yol açabilir (2,6,10). İsveç hariç adı geçen tüm ülkelerin ruhsal bozuklukların akıl hastalığı kapsamında ceza sorumluluğunu azaltabileceğini kabul ettikleri görülmüştür.…”

“…Psikotik belirtiler de dahil olmak üzere major ruhsal bozukluk belirtilerinin ceza sorumluluğunu sınırladığı evrensel olarak kabul görmekteyken kişilik bozuklukları ve psikopati daha tartışmalı olarak gözükmektedir. Bu ülkeler, ruhsal bozukluğu olan ve suç olarak nitelendirilen eylemlerde bulunan bireyleri, hapsedilmeye alternatif veya tamamlayıcı olarak hastanelerde rehabilite etmeyi tercih etmektedir (6).…”