An Investigation on Cultural and Human Capital Characteristics of Teacher Candidates in Turkey and Kazakhstan

Abstract

Araştırmanın amacı Kazakistan ve Türkiye’de öğretmen yetiştirme lisans programlarına kayıtlı olan ve bu çalışmaya katılmayı kabul eden öğretmen adaylarının kültürel ve beşerî sermaye özelliklerini incelemek ve karşılaştırmaktır. Öğretmen adaylarının kültürel ve beşerî sermaye özellikleri kapsamında ebeveyn öğrenim durumu, kardeş sayısı, aile ikamet yeri, ders ve ödevlerinde kullanabileceği bilgisayarının olup olmaması ve aile ekonomik durumları ele alınmıştır. Veriler Kazakistan’dan 227, Türkiye’den 281 olmak üzere toplam 508 gönüllü öğretmen adayından elde edilmiştir. Çalışma grubunun temsil kabiliyetinin yetersiz olması sebebiyle, mevcut çalışmadan elde edilen sonuçlar bu çalışma grubu ile sınırlıdır. Veri toplama aracı olarak anket formu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesi için çapraz tablolar oluşturulmuş ve ki kare analizleri yapılmıştır. Bu çalışmada, Kazakistan grubundaki öğretmen adaylarının ebeveyn öğrenim seviyesi Türkiye grubundakilerden daha yüksek bulunmuştur. Üç veya daha az kardeşi olanların oranı Türkiye grubunda, beş ve altı kardeşi olanların oranı Kazakistan grubunda daha yüksektir. Kazakistan grubunda ailesi kırsal yerleşim yerlerinde ikamet edenlerin oranı Türkiye grubundan daha yüksek bulunmuştur. Türkiye grubunda ise kentsel yerleşim yerlerinde ikamet edenlerin oranı daha yüksektir. Kazakistan grubundaki öğrencilerin ders ve ödevleri için kullanabileceği bilgisayara sahip olma oranı Türkiye grubundakilerden daha yüksek bulunmuştur. Kazakistan grubunda 52, Türkiye grubunda 114 öğrencinin bilgisayar imkânı bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu çalışmaya katılan Kazakistan grubundaki öğrencilerin aile ekonomik durumunun Türkiye grubundakilerden daha olumlu olduğu görülmüştür. Elde edilen bulgulara dayalı olarak bazı önerilerde bulunulmuştur.

Okul Yöneti̇ci̇leri̇ni̇n Profesyonel Sermaye Düzeyleri̇ni̇ Beli̇rlemeye Yöneli̇k Ölçek Geli̇şti̇rme Çalişmasi

“…Ulusal alanyazın araştırması yapıldığında profesyonel sermaye kavramının alt boyutlarını oluşturan beşeri sermaye (Günsoy, 2009;Karadal, Rençber ve Saygın, 2014;Kullukcu, 2018;Muğan Ertuğral, 2018;Yetik, 2018;Birekul ve Alkın, 2019;Büyükdereli Özcan, 2019;Çarıkçı ve Gülcan, 2019;Bahar ve Abdramanova, 2022), sosyal sermaye (Töremen, 2002;Ekinci ve Karakuş, 2011;Güngör ve Ergen, 2014;İnce, 2014;Karadal, Rençber ve Saygın, 2014;Akman, 2017;Doğan ve Bozkurt Boztancı, 2017;Doğan ve Bozkurt Boskancı, 2017;Güngör ve Özdemir, 2017;Haban ve Bozkurt, 2017;Polatcan, 2018;Çarıkçı ve Gülcan, 2019;Özbilen, 2019;Akyürek ve Çelik, 2020;Akyürek, 2021;Durukan Şimşek, Yalçınkaya ve Kavlak İlker, 2021;Kaya, 2021;Korkmaz, İnan ve Pekel, 2021;Aynacı, 2022) ve karar sermayesi (Alver, 2005;Oğuz, 2009;Deniz, 2011;Bakioğlu ve Demiral, 2014;Beldağ ve Yaylacı, 2015;Gılıç vd. 2019 Eğitimde istenilen amaçlara ulaşmak ve öğrencileri istendik seviyeye ulaştırmak ancak mesleki yeterliliği yüksek seviyelerde olan eğitim yöneticilerinin varlığıyla okullarda sağlanabilir.…”