Welding of materials differing significantly in terms of chemical composition and microstructure is one of the main advantages of the Friction Stir Welding method. This paper presents the results of welding of a cast AlSi9Mg (hypoeutectic silumin) and 2017A aluminum alloys. The welding was performed with a high linear velocity (over 1 m/min). The modification of the process consisted in offsetting the welding line toward the advancing side, and in on application of an additional heat source from the root side. The study of the macrostructure (with high resolution of the image) revealed the presence of defects in the weld, despite greater plasticity of the material results from raising the temperature. The analysis (by SEM, SEM-EDS) of constituent stable phases within the cast alloy, showed their considerable fragmentation, however to a various degree. The material above the weld nugget was not mixed and contained micro-defects that did not result from the welding. The hardness distribution within the weld nugget, reveals slight strengthening of the both cast and wrought alloys. A metastable state of the 2017A alloy was also documented, however, the alloy hardness increased within the weld nugget due to the natural aging. On the other hand, the hardness of the heat-affected zone in this alloy does not increase also due to the natural aging.Keywords: FSW, aluminium alloys, AlSi9Mg, 2017AJedną z głównych zalet technologii FSW jest zdolność do spajania materiałów znacznie różniących się składem chemicznych. W artykule przedstawiono rezultaty zgrzewania stopów aluminium AlSi9Mg (silumin podeutektyczny) i 2017A. Zgrzewanie wykonano z dużą prędkością liniową (powyżej 1 m/min). Proces zgrzewania zmodyfikowano przesuwając linię zgrzewania w kierunku strony natarcia oraz stosując dodatkowe źródło ciepła od strony grani. Badania makrostruktury zgrzeiny wykazały obecność wad mimo zwiększonej plastyczności materiału podczas zgrzewania, w wyniku podwyższenia temperatury. Podczas zgrzewania FSW dochodzi do fragmentacji cząstek w obszarze działania narzędzia. Na podstawie badań SEM i SEM-EDS wykazano różny stopień fragmentacji wydzieleń w stopie AlSi9Mg. Badania wykazały ponadto ograniczoną intensywność mieszania materiału przez narzędzie w strefie nad jądrem zgrzeiny. W tym obszarze występują również niewielkich rozmiarów wady, niebędące efektem płynięcia materiału. Z kolei analizy rozkładów twardości na przekroju porzecznym zgrzeiny dowiodły niewielkiego umocnienia stopu odlewniczego. Natomiast stop 2017A, w obszarze jądra zgrzeiny, wykazał niestabilność mikrostruktury (bezpośrednio po zgrzewaniu) oraz uległ umocnieniu w wyniku starzenia naturalnego. Starzeniu nie uległ obszar strefy wpływu ciepła.