Analyses of Child Sex Abuse Cases in Turkey: A Provincial Case

Abstract

Sexual abuse is a significant problem, especially for children, but only a limited number of sexual abuse cases involving children are reported to the relevant authorities. One hundred and fifty files recorded in the National Judiciary Information System between 2006-2012 relating to cases of child sexual abuse and considered to be within the scope of Offences Against Sexual Integrity pertaining to Turkish Penal Code were analyzed for this research. Statements of the victims, defendants, and witnesses, together with the minutes issued by law enforcement officers, hospital or forensic reports, and arrest warrants were used to collect data. The average values and percentage test analysis were used to assess data. A large portion of the sexually abused children were determined to be between 14 and 17 years of age, female, and had been abused before, while a majority of the abusers were between 19 and 25 years of age, and all of the abusers identified as male. Most of the cases of abuse were planned and carried out under threat, and a certain number of such crimes resulted in pregnancy, were repeated systematically, and became evident when the mothers of the abused children found out or when a pregnant child was referred to a hospital for childbirth. The sexual abuse of children is a significant problem for Turkish society, just as it is for other societies, and it is recommended that further research be conducted with a broader scope in order to present this issue more clearly and to develop solutions.

Awareness raising about protection from sexual abuse in mild mental disabled children parents: Practice sample of an education; Hafif zihinsel engelli çocukların ebeveynlerinde çocuk cinsel istismari konusunda farkındalık yaratma: Eğitim uygulaması örneği

“…Bazı çalışmalarda istismar edilen çocukların %40.7-66.7'sinin istismarcısını tanıdığı bildirilirken (Akbaş ve ark.,2009; Çengel ve ark, 2007), %10.3-32.1'inin istismarcısı ile herhangi bir tanışıklığı olmadığını belirten çalışmalar da (Gölge ve ark, 2006;Kucuk , 2016) bulunmaktadır. Ancak zihinsel engelli çocuklar tanıdık ve yabancı ayrımını sağlıklı bir biçimde yapamamakta, kendilerine gösterilen sevgi ve ilgiye kolaylıkla yanıt verebilmekte ve yabancılara yüksek ilgi duyabilmektedir (Sucuoğlu ve Kargın 2006;Gönener ve ark., 2010).…”

“…Zihinsel engelli bireylerin kendilerini korumaları sağlıklı bireylere göre daha zordur ve bu durum onları ihmal ve istismar açısından daha riskli bir grup haline getirmektedir (Helander, 2004).Zihinsel engelli çocukların %4.7-14.6'sı cinsel istismara uğramaktadır (İmren ve ark., 2013;Kucuk, 2016).…”

The teachers’ role in the process of prevention child sexual abuse<p>Çocuk cinsel istismarını önleme sürecinde öğretmenlerin rolü

“…Literatürde erkek çocuklarda cinsel istismar oranının %11.7-12.0 arasında değiştiği belirtilmektedir (Brennan, 2012;Kucuk, 2016). Kız çocuklara göre erkek çocukların cinsel istismara uğrama oranları düşüktür.…”

“…Bu durumun öğretmenlerin özellikle çocuğun rızası olduğunu düşündükleri istismarların bildiriminde aksaklıklara neden olabileceği düşünülmüştür. Bununa birlikte bildirim çocuk cinsel istismarını ortaya çıkarmanın ilk basamağıdır ve istismarın bildirilmemesi dolayısıyla ortaya çıkarılmaması ise çocuğun tekrarlayan istismara uğramasına neden olabilmektedir (Kucuk, 2016 ;Gölge ve ark., 2006;Wu et all., 2003;Kurdoğlu ve ark., 2010).…”

Teenagers and their Sexual Partners: What Age Difference Should Raise Concerns of Sexual Exploitation?

“…An arbitrary five‐year difference has been adopted by some professionals and is referred to in some of the literature (Kloppen et al, ; May‐Chahal et al, ). Other authors exploring socio‐demographic characteristics of CSA victims and their abusers have used a range of different age cut‐offs (Darroch et al, ; Hendriks and Bijleveld, ), or quote mean ages and age ranges for the victim and his/her abuser (Kucuk, ). However, more often, studies have explored the influence of the age difference between partners on sexual behaviour rather than exploring potential safeguarding issues.…”