Tırmanıcılar uzun rotalardan inerken bazen iki ipi birbirine bağlarlar. İpler ancak düğüm noktasından birleştiğinden ve bu kısımda ipin genişliğinin iki katına çıktığından dolayı bir daha ki bağlantıya kadar düz bir ip boyu inmek haliyle önemlidir. Bir tırmanıcı, bir sonraki ipe hazırlanmak için her iki ipi de çekmeye çalıştığında sorunlar ortaya çıkabilir. İki ipi birleştiren düğüm, sürüklenirken kayaya, kaya kenarlarına, çatlaklara veya tabakaların arasına takılabilir (Baillie, TY-Tarih yok;Gommers, 2019;Kemple, 2006). Sıkışmış bir düğüm, takılmaya yol açabilir ve etkili kendi kendini kurtarma stratejileri uygulamadıkları sürece tırmanıcıların inişe devam etmesini engelleyebilir (Fasulo, 1996;Tyson & Loomis, 2006). Bu tür olaylar düzenli olarak gözlemlenmiş ve rapor edilmiştir. Geleneksel olarak iki ipi birleştirmek için kullanılan düğümler, tutarsız olarak tek taraflı, ofset, yan, düz veya dolaylı kıvrımlar olarak adlandırılan bir düğüm sınıfına aittir. Bunlar, şekilleri ve nispeten daha küçük temaslı taban alanları nedeniyle kaya yüzeyleri üzerinde sürüklendiğinde daha az direnç sağlayan düğümlerdir. Çatlaklarda ve tabakalar arkasında sıkışma ihtimalinin daha düşük olduğu ortaya atılmıştır. Öte yandan, ip katlarındaki arızalarla ilişkilendirilen kazalar bu düğümleri tırmanıcılar arasında bir tartışma konusu haline getirdi (