Kompozitni konstrukcijski sistemi podrazumevaju racionalno spajanje elemenata od odgovarajućih materijala, tako da se optimalno iskoriste njihova svojstva. Spregnute konstrukcije imaju najširu primenu u inženjerskim konstrukcijama velikog raspona [12], ali mogu se uspešno primeniti i u stambenim i poslovnim objektima. Adekvatnim spajanjem konstrukcijskih elemenata istih ili različitih fizičko-mehaničkih karakteristika u integralni poprečni presek, postiže se osnovni cilj postupka, tj. povećava se nosivost sistema u odnosu na pojedinačne elemente. U zavisnosti od primenjenih materijala, spregnute konstrukcije koje se često primenjuju u građevinarstvu uglavnom su tipa drvo-drvo, beton-beton, čelik-beton i drvo-beton. Budući da su spregnute konstrukcije-napravljene od različitih materijala i različitim načinima spajanjadostigle veoma visok stepen primene u građevinarstvu u poslednjih nekoliko decenija, neophodna je njihova preciznija analiza, kao i preciznije projektovanje. Poznato je da upotrebljeni tip sredstava za sprezanje najviše utiče na globalno ponašanje spregnutih konstrukcija. Stoga, od ključnog značaja je to kako da se uvede problem ponašanja veze između spregnutih materijala u analizi i proračunu.