ANALYSIS OF THE CONTENT OF MACRO- AND MICROELEMENTS IN THE LEAVES OF SEA BUCKTHORN (Hippophaë rhamnoides L.)

Abstract

Streszczenie. Rokitnik zwyczajny wykorzystywany jest na całym świecie przede wszystkim ze względu na wysoką wartość odżywczą i unikatowe właściwości lecznicze. Jest rośliną o małych wymaganiach klimatyczno-glebowych. Przeprowadzone badania miały na celu określenie zmian składu mineralnego liści rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides L. ssp. Rhamnoides) w zależności od podłoża i upływu czasu oraz oceny możliwości wzrostu na glebach zasolonych i zdegradowanych. Oznaczono następujące pierwiastki chemiczne: azot, fosfor, potas, wapń, magnez, żelazo, mangan, cynk, sód, molibden, chrom, ołów i kadm. Krzewy rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides L. ssp. Rhamnoides), z których w czerwcu 2015 roku pobrane zostały liście, zlokalizowane były w czterech miejscach na terenie Szczecina. Gleby, na których rosły krzewy rokitnika, to gleby zasadowe. Różna lokalizacja miejsc rosnących krzewów rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides L.) i zastosowane nawożenie spowodowały zróżnicowanie ilości fosforu, potasu, wapnia i magnezu w liściach tej rośliny, natomiast nie odnotowano wpływu na zmiany w nich zawartości azotu. Próbki liści pobrane rok wcześniej zawierały więcej azotu i fosforu, a mniej wapnia i magnezu. Liście rokitnika zwyczajnego, rosnącego nad brzegiem rzeki Odry, zawierały ponaddziesięciokrotnie więcej sodu, dwukrotnie więcej żelaza, trzykrotnie więcej manganu, w porównaniu z zawartością w liściach krzewów rosnących w innych miejscach. Nie stwierdzono zróżnicowania ilości manganu w liściach w zależności od lat badań, natomiast liście pobrane rok wcześniej zawierały więcej żelaza. W liściach rokitnika (Hippophae rhamnoides L.) nie stwierdzono molibdenu i chromu, ołowiu i kadmu. Pobieranie przez rokitnik dużych ilości sodu, wapnia i magnezu wskazuje na możliwość jego uprawy na glebach zasolonych i zdegradowanych.