“…Όπως έχουν εντοπίσει αρκετοί μελετητές του λαϊκισμού, η συνηθισμένη κριτική απέναντι στα αριστερά λαϊκιστικά κόμματα βασίζεται στο επιχείρημα της εγγενούς ασυμφωνίας τους με τον δημοκρατικό φιλελευθερισμό (Galanopoulos and Venizelos, 2022• Katsambekis and Stavrakakis, 2017• Moffitt, 2016 Σε αντίθεση, όμως, με την αντι-λαϊκιστική κριτική περί υποτίμησης των κοινωνικών διαφορών, η τακτική της συνάρθρωσης του υποκειμένου «λαός» με τους όρους του E. Laclau δεν είναι απαραίτητα ολοποιητική, αλλά κυρίως πολιτικά δημιουργική και δημοκρατικά ενδυναμωτική. Η πολιτική δράση μέσα από συλλογικότητες ή κόμματα είναι πάντα μια επισφαλής και ατελής σύνθεση, εφόσον τα συλλογικά υποκείμενα παραμένουν ιστορικά προσδιορισμένα και πολιτικά καθορισμένα (Butler et al, 2000• Laclau, 2007• Mouffe, 2010.…”