The aim of this study is to confirm the formation of inclusion complexes between bifonazole (BFZ) and different cyclodextrin (CD) derivatives. BFZ, an imidazole antifungal derivative, is a very hydrophobic compound, which is a major drawback in obtaining topical pharmaceutical formulations with optimal bioavailability. CDs may increase local drug delivery by enhancing the drug release and/or permeation. Several native and derivatized CD derivatives were tested in the experiments. The binary systems between BFZ and CDs were prepared in two molar ratios by physical mixing methods. The physicochemical properties of these complexes were studied by differential scanning calorimetry (DSC), Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy, and nuclear magnetic resonance (NMR) spectroscopy methods. The results showed favorable molecular interaction between the components in solid state and in solution. 1 H NMR-CD titrations and molecular modeling study showed that the most stable complex was obtained when using γ-CD. The Job's method and 2D NMR spectroscopy support the 2 : 1 stoichiometry of the BFZ : γ-CD complex.Keywords: bifonazole; cyclodextrins; differential scanning calorimetry; Fourier transform infrared spectroscopy;
H NMR-CD titrations
КАРАКТЕРИЗАЦИЈА НА ИНКЛУЗИОНИ КОМПЛЕКСИ МЕЃУ БИФОНАЗОЛ И РАЗЛИЧНИ ЦИКЛОДЕКСТРИНИ ВО ЦВРСТА СОСТОЈБА И ВО РАСТВОРЦелта на ова истражување е да се потврди образувањето на инклузиони комплекси меѓу бифоназол (BFZ) и различни циклодекстрински (CD) деривати. BFZ, кој претставува имидазолски фунгициден дериват, е силно хидрофобно соединение, што претставува голем недостаток при добивање топични фармацевтски препарати со оптимална биорасположливост. CD може да ја зголеми локалната испорака на лекот со подобрување на ослободувањето и/или пропустливоста на лекот. Експериментално беа тестирани неколку нативни и дериватизирани CD. Бинарните системи меѓу BFZ и CD беа подготвени во два моларни односа со методи на физичко мешање. Физичкохемиските својства на овие комплекси беа испитувани со диференцијална скенирачка калориметрија (DSC), Фуриеова трансформна инфрацрвена (FTIR) спектроскопија и со нуклеарно-магнетни резонантни спектроскопски методи. Резултатите покажуваат позитивна молекулска интеракција меѓу компонентите во цврста фаза и во раствор. Титрациите на 1 H NMR-CD и испитувањето со молекулско моделирање покажуваат дека најстабилен комплекс се добива со