Amaç: Bu çalışmanın amacı ortodonti kliniğine ilk kez başvuran hastalar ile bonding işlemi yapılmış hastalardaki dental korku ve ortodontik anksiyete seviyelerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Kliniği’ne başvuran 11-20 yaş arasında toplam 200 birey (132 bayan, 68 erkek) dahil edildi. Bonding işlemi yapılmış hastalar çalışma grubunu, ortodonti kliniğine ilk kez başvuran hastalar ise kontrol grubunu oluşturdu. Bireylerin dental korku düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Dental Korku Skalası “DKS” (Dental Korku Skalası), ortodontik tedavi ile ilişkili dental anksiyete seviyelerinin belirlenmesi amacıyla “ÇAS” (Çapa Anksiyete Skalası) anketleri doldurtuldu. Bireylerdeki dental korku ve ortodontik anksiyete seviyeleri değerlendirildi. Bilgileri değerlendirmek için tanımlayıcı analizler kullanıldı. Elde edilen veriler %5 anlamlılık seviyesinde istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan toplam 200 hastanın 132’si kız (%66) ve 68’i erkektir (%34). Kız hastaların yaş ortalaması 16,14 iken erkek hastaların yaş ortalaması 15,6’dır. Ortalama DKS değeri 36,6±14,4, ortalama ÇAS değeri 17,46±7,42’ tir. Dental Korku” ve “Ortodontik Anksiyete” 11-15 yaş grubundaki bireylerde 16-20 yaş grubundaki bireylere göre daha yüksek bulundu. DKS skor ortalamaları ve ÇAS skor ortalamaları, ortodontik tedaviye ilk kez başvuran bireylerde, bonding işlemi yapılan bireylere göre daha yüksek olarak bulundu. Sonuç: Bu çalışmada, ortodontik bonding işlemlerinin dental korku ve anksiyete seviyesini azalttığı ve küçük yaştaki bireylerin ortodontik tedaviye karşı daha fazla dental korku ve anksiyete hissettikleri belirlendi.
