Στην παρούσα διατριβή αναλύονται ζητήματα που σχετίζονται με τη λειτουργία και τις επιπτώσεις από την ένταξη υβριδικών αιολικών-αντλησιοταμιευτικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΥΒΣ) σε μη διασυνδεδεμένα νησιά (ΜΔΝ). Ουσιαστικά η ανάλυση επικεντρώνεται σε τρία επιμέρους θέματα: α) Διερεύνηση των επιπτώσεων των διαφόρων καταστάσεων λειτουργίας ενός ΥΒΣ στη δυναμική συμπεριφορά του ηλεκτρικού συστήματος ενός ΜΔΝ. β) Προσδιορισμός κατάλληλης πολιτικής διαχείρισης ΜΔΝ με ΥΒΣ, λαμβάνοντας υπόψη το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα, καθώς και διερεύνηση των αναμενόμενων ενεργειακών και οικονομικών επιπτώσεων από τη λειτουργία του ΥΒΣ. γ) Διερεύνηση θεμάτων βέλτιστης διαστασιολόγησης ΥΒΣ.Αναλυτικότερα, αρχικά παρουσιάζονται τα δυναμικά μοντέλα που αναπτύχθηκαν για την προσομοίωση της λειτουργίας του ηλεκτρικού συστήματος ενός ΜΔΝ με ΥΒΣ και εν συνεχεία παρατίθενται και αναλύονται τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων για πιθανές λειτουργικές καταστάσεις του συστήματος, χωρίς και με τον ΥΒΣ. Στόχος της μελέτης είναι να διαπιστωθούν οι επιπτώσεις που προκαλούνται στη μεταβατική απόκριση του συστήματος από την ένταξη του ΥΒΣ, να εντοπιστούν οι πιθανοί λειτουργικοί περιορισμοί του ΥΒΣ και να προταθούν τεχνικές λύσεις για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων διαπιστωθούν.Ακολούθως και λαμβάνοντας υπόψη το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα, προτείνεται συγκεκριμένη πολιτική διαχείρισης για αυτόνομα νησιωτικά συστήματα με ΥΒΣ, με κριτήρια την εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των ΥΒΣ και την αύξηση των επιπέδων διείσδυσης ΑΠΕ στο ηλεκτρικό σύστημα, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία των συμβατικών μονάδων παραγωγής και των υφιστάμενων Α/Π των νησιών. Προκειμένου να αξιολογηθεί η προτεινόμενη πολιτική διαχείρισης και να διαπιστωθούν οι ενεργειακές και οικονομικές επιπτώσεις των ΥΒΣ στα νησιωτικά συστήματα, προσομοιώνεται και αναλύεται η λειτουργία τριών ΜΔΝ(Κρήτη, Λέσβος, Κάρπαθος), διαφορετικού μεγέθους και χαρακτηριστικών, θεωρώντας ΥΒΣ διαφόρων μεγεθών. Επιπλέον εξετάζεται και μια πραγματική εφαρμογή, αυτή του ΥΒΣ της Ικαρίας, και παρουσιάζονται τα αναμενόμενα οφέλη από τη λειτουργία του σύμφωνα με την προτεινόμενη πολιτική. Τέλος αναλύεται το θέμα της βέλτιστης διαστασιολόγησης ΥΒΣ με τη βοήθεια των γενετικών αλγορίθμων. Το πρόβλημα βελτιστοποίησης εξετάζεται τόσο από την οπτική του επενδυτή όσο και του συστήματος, για πληθώρα σεναρίων, προς εξαγωγή γενικότερων συμπερασμάτων επί του ζητήματος.