Amaç: Arkuat foramen (AF) atlasın posterior arkındaki vertebral arter (VA) oluğunda (sulkus arteriae vertebralis) bulunan, prevalansı bölgesel ve etnik faktörler nedeni ile değişebilen osseöz bir varyasyondur. AF'nin içindeki yapılara bası oluşturarak vertebrobaziler yetmezlik bulgularına neden olduğu düşünülse de bu kliniği açıklayacak yeterli sayıda kadavra çalışması yoktur. Yöntemler: AF varyasyonun insidansını ve içinden geçen VA ile olan ilişkisini değerlendirmek için renkli silikon enjekte edilmiş ve rastgele olarak seçilmiş 10 kadavranın 20 tarafı Wisconsin Üniversitesi Nöroanatomi Laboratuvarı'nda mikroşirürjikal yöntem ile incelendi. Bulgular: Örneklerin %30'unda atlasta komplet tipte AF varyasyonu saptandı. Bu varyasyon iki olguda sağda tek taraflı iken bir olguda bilateraldi. AF'nin ortalama boyutları sağda D1=6 mm, D2=5,5 mm, solda D1=7,5 mm, D2=6,5 mm, VA'nın ortalama çapı ise foramen öncesi, foramen içi ve foramen sonrası sırası ile sağda 4 mm, 2,5 mm ve 3 mm, solda 6 mm, 4 mm ve 5 mm idi. Olguların hepsinde suboksipital sinir AF içerisinde VA'ya eşlik ediyordu. Sonuç: Bu varyasyonun yüksek insidansının olabileceğinin bilinmesi kraniyoservikal bileşke ameliyatlarından önce ameliyat stratejisinin belirlenmesini ve hayati tehlike yaratabilecek arter yaralanmalarının engellenmesini sağlayabilir. Ayrıca, AF boyutlarının VA'nın rahatlıkla geçişine uygun olmasına karşın foramen içinden geçen diğer yapılar nedeni ile arteryel bası oluşturduğunun görülmesi foramen dekompresyonu ile olguların çoğunun rahatlama nedenini de açıklayabilir. Anahtar Kelimeler: Arkuat foramen, atlas, kadavra çalışması, osseöz anomali, vertebral arter, vertebrobaziler yetmezlik Introduction: Arcuate foramen (AF) is an osseous variation located on the vertebral artery (VA) groove (sulcus arteriae vertebralis) at the posterior arch of the atlas. Its prevalence may vary due to regional and ethnic factors. Although it is thought that it causes compression of the structures inside AF and causes vertebrobasilar insufficiency, there are not enough cadaver studies to explain this clinical condition. Methods: To evaluate the incidence of AF variation and its relationship with VA, 20 sides of 10 randomly selected and silicone injected cadaveric heads were examined by microsurgical method at the University of Wisconsin Neuroanatomy Laboratory. Results: Complete AF variation in atlas was detected in 30% of the samples. This variation was unilateral on the right side in two cases and bilateral in one case. The mean dimensions of AF were D1=6 mm and D2=5.5 mm on the right, and D1=7.5 mm and D2=6.5 mm on the left. The mean pre-foraminal, foraminal and post-foraminal diameters of VA were 4 mm, 2.5 mm and 3 mm, respectively, on the right, and 6 mm, 4 mm and 5 mm, respectively, on the left. In all cases, the suboccipital nerve was accompanying VA in the AF. Conclusion: Being aware that this variation may have a high incidence may help to determine surgical strategy before craniocervical junction surgery and prevent life-threatening arterial injuries...