Are Urban Stream Restoration Plans Worth Implementing?

Abstract

To manage and conserve ecosystems in a more sustainable way, it is important to identify the importance of the ecosystem services they provide and understand the connection between natural and socio-economic systems. Historically, streams have been an underrated part of the urban environment. Many of them have been straightened and often channelized under pressure of urbanization. However, little knowledge exists concerning the economic value of stream restoration or the value of the improved ecosystem services. We used the contingent valuation method to assess the social acceptability of a policy-level water management plan in the city of Helsinki, Finland, and the values placed on improvements in a set of ecosystem services, accounting for preference uncertainty. According to our study, the action plan would provide high returns on restoration investments, since the benefit-cost ratio was 15-37. Moreover, seventy-two percent of the respondents willing to pay for stream restoration chose "I want to conserve streams as a part of urban nature for future generations" as the most motivating reason. Our study indicates that the water management plan for urban streams in Helsinki has strong public support. If better marketed to the population within the watershed, the future projects could be partly funded by the local residents, making the projects easier to accomplish. The results of this study can be used in planning, management and decision making related to small urban watercourses.

Social benefits of river restoration from ecosystem services perspective: A systematic review

“…The reason behind the shift of focus may be attributed to the fact that perhaps most restoration projects till then have not delivered the hydrological, morphological, ecological, and societal benefits that were anticipated (Johnson et al, 2020) and was thus, under achieved. Studies later on shifted focus to justify the economic cost incurred by small to large-scale river restoration projects (Pattison-Williams et al, 2017, Sarvilinna et al, 2017. This has led to a rise in studies involving a cost-benefit analysis and local willingness to pay for cost validation.…”

“…These considerations stem from the fact that restoration projects are extremely expensive. As such, there has been a considerable amount of debate on the utility of such investments (Sarvilinna et al, 2017). Other studies explore rivers as social-ecological systems (SES) (Dunham et al, 2018) that can integrate ES.…”

Η Συμβολή Του Αστικού Και Περιαστικού Πρασίνου Στη Βιωσιμότητα Της Πόλης Της Φλώρινας

“…Η ποιότητα και η ποσότητα του αστικού και περιαστικού πρασίνου επηρεάζουν την ευημερία των κατοίκων της πόλης και μέσω υποθετικών αλλαγών, δύναται να ποσοτικοποιηθούν σε νομισματικούς όρους με τη "Μέθοδο της Υποθετικής Αξιολόγησης -ΜΥΑ (Contingent Valuation Method -CVM)" η οποία χρησιμοποιείται για την αποτίμηση περιβαλλοντικών αξιών. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τις τιμές για τις περιβαλλοντικές αξίες (Jim and Chen 2009, Borger 2013, Lo and Jim 2015, Sarvilinna et al 2017, Chen and Qi 2018, δημιουργούμε μια υποθετική αγορά, ζητώντας απευθείας από τους κατοίκους της Φλώρινας να δηλώσουν το ποσό που θα ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν, για παράδειγμα, για μια περιγραφόμενη αλλαγή στο αστικό και περιαστικό πράσινο (Sarvilinna et al 2017).…”

“…Το βασικό εργαλείο της διασύνδεσης των θεωρητικών εννοιών είναι το ερωτηματολόγιο που συμπληρώθηκε από 291 άτομα τα οποία έγιναν αποδέκτες της έρευνάς μας. Μία από τις διαδεδομένες μεθόδους είναι η "Μέθοδος της Υποθετικής Αξιολόγησης -ΜΥΑ (Contingent Valuation Method -CVM)", η οποία μπορεί να αποτιμήσει με οικονομικούς όρους την οικονομική αξία ενός αγαθού, ειδικά μη μετρήσιμου περιβαλλοντικού (Sarvilinna et al 2017).…”

“…2018, δημιουργείται μια υποθετική αγορά, ζητώντας άμεσα από τους κατοίκους της Φλώρινας να δηλώσουν το ποσό που θα ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν για τη βελτίωση και διατήρηση του αστικού και περιαστικού πρασίνου (Γιαννακοπούλου κ.ά. 2015, Giannakopoulou et al 2017, Sarvilinna et al 2017, Κάλφας κ.ά. 2018.…”