Starzejące się społeczeństwo i narastający problem wielochorobowości przyczyniają się do powstania potrzeby długotrwałego stosowania leków kardiologicznych, a co za tym idzie-zwiększa się ryzyko wystąpienia interakcji. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie interakcji leków stosowanych w praktyce klinicznej kardiologa z żywnością. Działanie antagonistów witaminy K nasilają m.in.: szałwia, rumianek, natka pietruszki, anyż, lukrecja, imbir, żeń-szeń, sok żurawinowy i sok grejpfrutowy. Z kolei produkty bogate w witaminę K hamują efekt terapeutyczny pochodnych kumaryny. Ze względu na zwiększone ryzyko krwawień leków przeciwpłytkowych nie należy łączyć z suplementami diety zawierającymi miłorząb japoński (Ginkgo biloba), który hamuje czynnik aktywujący płytki. W piśmiennictwie wskazuje się na wystąpienie podobnego ryzyka przy stosowaniu leków przeciwpłytkowych wraz z suplementami zawierającymi czosnek. Osoby regularnie przyjmujące leki kardiologiczne narażone są na występowanie interakcji między żywnością a lekami. Najbardziej znana i najlepiej poznana jest interakcja grejpfruta lub soku z tego owocu z lekami doustnymi metabolizowanymi w wątrobie za pośrednictwem cytochromu P450 3A4 (CYP3A4). Zwraca się uwagę na możliwy wzrost stężenia przyjmowanych leków (przy prawidłowym ich dawkowaniu), które wiąże się ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia działań niepożądanych. W licznych badaniach naukowych sprawdza się wpływ żywności na wchłanianie leków hipotensyjnych. Istnieje pilna potrzeba edukacji pacjentów w obszarze interakcji leków z żywnością. W tym celu należy utworzyć zespół terapeutyczny, składający się z: lekarza prowadzącego, lekarza specjalisty-kardiologa, psychologa, pielęgniarki oraz dietetyka.