Εισαγωγή: Η σενθακίνη είναι ένας νέος παράγοντας που αναπτύσσεται για χρήση στη θεραπεία της αιμορραγικής καταπληξίας. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί αν η χορήγηση σενθακίνης θα βελτίωνε την ανάκτηση αυτόματης κυκλοφορίας, την 24ωρη επιβίωση και τη νευρολογική έκβαση συγκριτικά με την αδρεναλίνη μόνο, σε χοίρειο μοντέλο κοιλιακής μαρμαρυγής.Υλικό και Μέθοδοι: Τα χοίρεια μοντέλα που συμπεριελήφθησαν στη μελέτη ήταν 20 υγιή Landrace/Large White στα οποία προκλήθηκε κοιλιακή μαρμαρυγή. Τα ζώα τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν εικονικό φάρμακο συν αδρεναλίνη 0,02mg/kg (n=10, Ομάδα C) και αδρεναλίνη 0,02mg/kg συν σενθακίνη 0,015mg/kg (n=10, Ομάδα S). Όλα τα ζώα αναζωογονήθηκαν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του 2010 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης. Οι αιμοδυναμικές μεταβλητές μετρήθηκαν πριν την ανακοπή, κατά τη διάρκεια της αναζωογόνησης και στη διάρκεια των 2 πρώτων ωρών μετά από την ανάκτηση της αυτόματης κυκλοφορίας. Επίσης, αξιολογήθηκε η 24ωρη επιβίωση καθώς και η νευρολογική κατάσταση των ζώων. Αποτελέσματα: Σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε στον ρυθμό ανάκτησης της αυτόματης κυκλοφορίας μεταξύ των δύο ομάδων, καθώς 10 ζώα (100%) από την ομάδα S και 4 ζώα (40%) από την ομάδα C πέτυχαν ROSC (p=0.011). Η συστολική, διαστολική και μέση αορτική πίεση αλλά και η πίεση πλήρωσης των στεφανιαίων αγγείων ήταν σημαντικά υψηλότερες στην ομάδα S στο τέλος του 2ου κύκλου της ΚΑΑ. Στη μελέτη μας, όλα τα ζώα που ανέκτησαν αυτόματη κυκλοφορία επιβίωσαν για 24 ώρες, ενώ δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην νευρολογική εξέταση (Ομάδα C 100±0, Oμάδα S 96 ±12,64 p=0,527). Συμπέρασμα: Η χορήγηση σενθακίνης με αδρεναλίνη βελτίωσε τα ποσοστά ROSC και την 24ωρη επιβίωση σε χοίρειο μοντέλο καρδιακής ανακοπής επαγόμενης από κοιλιακή μαρμαρυγή.