“…Μια προτεινόμενη περιοχή. Αλλα κριτήρια βασισμένα σε μοντέλα ακοής που έχουν αναπτυχθεί είναι το PERCEVAL[200], το οποίο βασίζεται σε ένα μοντέλο ακοής και υπολογίζει την πιθανότητα ανίχνευσης θορύβου, το κριτήριο Ηχηρότητας Θορύβου (Noise Loudness) (εκφρασμένο σαν το λόγο της ηχηρότητας θορύβου προς σήμα αναφοράς) βασισμένο επίσης σε μοντέλο ακοής[210],[139], το PAQM (Perceptual Audio Quality Measure)[140] και το PSQM (Perceptual Speech Quality Measure)[141], το κριτήριο διαφοροποίησης της πληροφορίας του κοχλία (CDI), το οποίο, βασισμένο σε εσωτερικό μοντέλο ακοής, συγκρίνει την πιθανότητα πυροδότησης των νευρώνων για το σήμα αναφοράς και το τεστ σήμα[149], και διάφορα άλλα[218],[216]. Από αυτά, αρκετά συσχετιζόμενο με υποκειμενικά πειράματα είναι το NMR και το PAQM[140].…”