Ile Europy w europejskich mediach informacyjnych?Rola mediów w kszta³towaniu europejskiej sfery publicznej
WprowadzenieJednym z wyzwañ zwi¹zanych z integracj¹ europejsk¹ jest zjawisko "deficytu komunikacyjnego", czy te¿ "luki komunikacyjnej" wystêpuj¹cej w relacji pomiêdzy instytucjami UE a obywatelami pañstw cz³onkowskich. Efektem tej luki jest nie tylko stosunkowo niewielka wiedza o funkcjonowaniu poszczególnych instytucji i o p³asz-czyznach integracji, ale te¿ niski stopieñ poczucia to¿samooeci europejskiej (Meyer, 1999;Schlesinger, 1999;Perez, 2013). Problem ten zosta³ dostrze¿ony stosunkowo póŸno: rozwa¿ania nad europejsk¹ sfer¹ publiczn¹ i rol¹ mediów w procesie jej kszta³towania rozpoczê³y siê w gruncie rzeczy dopiero w po³owie lat 90. (Eriksen, Fossum, 2000;Habermas, 1998Habermas, , 2000Schlesinger, Kevin, 2000). Od tego czasu europejska sfera publiczna jest postrzegana jako swoista przestrzeñ, w której odbywa siê debata publiczna dotycz¹ca kierunków dzia³añ i poszczególnych decyzji podejmowanych w ramach instytucji unijnych i tym samym jeden z kluczowych elementów wzmacniaj¹cych integracjê europejsk¹.U podstaw koncepcji europejskiej sfery publicznej le¿y przekonanie, ¿e przep³yw informacji oraz mo¿liwooeae debaty sprzyjaae bêdzie wzmacnianiu demokracji oraz budowaniu to¿samooeci europejskiej woeród narodów pañstw cz³onkowskich (Offerhaus, Mollen, Hepp, 2014, s. 15). Zjawisko europeizacji sfery publicznej analizowane jest w kontekoecie kszta³towania kolektywnej to¿samooeci europejskiej ("My -Europejczycy") i budowania miêdzynarodowej spo³ecznooeci, czy te¿ miêdzynarodowej opinii publicznej. Badania nad realizacj¹ tej koncepcji ukaza³y, ¿e europejskiej sfery publicznej nie mo¿na -jak pisa³ J. Gripsrud (2007) -stworzyae poprzez rozbudowanie lub "zeuropeizowanie" narodowych sfer publicznych -jest to bowiem zjawisko znacznie bardziej z³o¿one.W literaturze przedmiotu wyró¿nia siê dwa podstawowe wymiary europeizacji sfery publicznej: wertykaln¹ i horyzontaln¹ (Koopmans, Erbe, 2004;Wessler et al., 2008;Koopmans, Statham, 2010;Hepp et al., 2012). Wymiar wertykalny odnosi siê do monitorowania dzia³añ podejmowanych przez instytucje unijne w poszczególnych pañstwach cz³onkowskich (czyli m.in. do opisywania ich przez media narodowe i dyskutowania o nich w ramach narodowych sfer publicznych), natomiast horyzontalny do relacjonowania wydarzeñ i spraw dotycz¹cych innych pañstw europejskich. W ka¿dym z tych wymiarów wyodrêbniae mo¿na jeszcze dodatkowo aspekt oddzia³ywania i aspekt dys-