Η παρούσα έρευνα διερεύνησε την επίδραση που ασκεί ένα παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στη σχέση των γονέων του. Είχε ως στόχο να μελετήσει την ποιότητα της επικοινωνίας των γονέων ενός παιδιού με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τη συζυγική ικανοποίηση των γονέων που έχουν παιδί με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς επίσης τη σεξουαλική αλληλεπίδραση των γονέων που έχουν παιδί με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Επίσης, σκοπός ήταν η εκτίμηση της αυτοαντίληψης των γονέων ενός παιδιού με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, των κοινωνικών συναναστροφών και σχέσεων ενός ζευγαριού που έχει ένα παιδί με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Τέλος, η συγκεκριμένη έρευνα έκανε μία επισκόπηση των οικογενειακών αναγκών των γονέων που έχουν ένα παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και μελέτησε το επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή των γονέων που έχουν ένα παιδί με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ο πληθυσμός - στόχος της έρευνας ήταν γονείς που έχουν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα συγκριτικών ελέγχων των στάσεων του πληθυσμού στόχου, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, επιλέχθηκε να σχηματιστεί Ομάδα Ελέγχου, η οποία αποτελούνταν από γονείς που έχουν παιδί χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Κατά συνέπεια, στο τελικό δείγμα επιλέχθηκε να συμμετέχουν δύο ομάδες από τους παραπάνω πληθυσμούς. Το δείγμα αποτελείται από 327 γονείς. Οι 167 γονείς είχαν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ενώ οι υπόλοιποι 160 αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου.Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα όσον αφορά τη συζυγική ικανοποίηση των γονέων που έχουν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Πιο αναλυτικά, αξιολογήθηκαν δύο διαστάσεις της συζυγικής ικανοποίησης: η ποιότητα επικοινωνίας με το/τη σύντροφό και η ικανοποίηση από τη συζυγική σχέση. Οι γονείς που είχαν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ανέφεραν χαμηλότερη ποιότητα επικοινωνίας με το/τη σύντροφό τους, σε σύγκριση με τους γονείς της ομάδας ελέγχου. Από την άλλη μεριά, η ύπαρξη παιδιού με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν βρέθηκε να επηρεάζει το πόσο ικανοποιημένοι νιώθουν από τη συζυγική τους σχέση. Στη συνέχεια, η ανάλυση των απαντήσεων των γονέων που συμμετείχαν στην έρευνα έδειξε πως οι γονείς με παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν υψηλότερα επίπεδα συνολικής αρνητικής αλληλεπίδρασης, σε σύγκριση με τους γονείς της ομάδας ελέγχου. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι οι γονείς με παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν υψηλότερα επίπεδα συνολικής δυσάρεστης σεξουαλικής αλληλεπίδρασης, σε σύγκριση με τους γονείς της ομάδας ελέγχου. Όσον αφορά τις διαφορές στην αυτοαντίληψη, βρέθηκε ότι οι γονείς που έχουν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν χαμηλότερα επίπεδα συνολικής αυτοαντίληψης, σε σύγκριση με τους γονείς της ομάδας ελέγχου. Οι γονείς που έχουν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν πιο περιορισμένο κοινωνικό δίκτυο από ό,τι οι γονείς της ομάδας ελέγχου. Σε γενικές γραμμές, οι γονείς που έχουν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν σχετικά υψηλά επίπεδα οικογενειακών αναγκών. Επισημαίνεται ότι, σε γενικές γραμμές, οι οικογενειακές ανάγκες στους γονείς με παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν διαφέρει ως προς τα χαρακτηριστικά των γονέων-οικογενειών και ως προς τα χαρακτηριστικά του παιδιού. Οι γονείς που είχαν παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δήλωναν ότι ήταν λιγότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους, συγκριτικά με τους γονείς της ομάδας ελέγχου. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας μπορούν να χρησιμεύσουν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση αποτελεσματικών προγραμμάτων παρέμβασης, που στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του παιδιού με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, των γονέων του, των υπόλοιπων μελών της οικογένειας (αδέλφια, παππούδες - γιαγιάδες) και το ευρύτερο κοινωνικό δίκτυο.